in casu architectuurhistorische waarde: Breed uitgewerkt herenhuis in neoclassicistische stijl van circa 1880, vergroot met een veranda en bijgebouwen circa 1903-1904 en een derde bouwlaag in 1913; het sober repetitief gevelschema met strakke horizontale markeringen, correspondeert met een doorzichtige binnenindeling. Als belangrijke kwaliteiten gelden vooral de grote authenticiteit en de ongerepte bewaringstoestand van het geheel, in het bijzonder van het interieur, dat naast de bouwkundige kenmerken van het eind 19de- begin 20ste-eeuwse herenhuis ook een hele waaier van socio-culturele aspecten uit de toenmalige leefwereld illustreert.