Beschrijving
De bescherming als monument betreft het gemeentehuis van Poppel, in 1903-1905 gebouwd in eclectische stijl naar ontwerp van provinciaal bouwmeester Jules Taeymans.
Waarden
Het voormalige gemeentehuis is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
sociaal-culturele waarde
Zelfs bij dit kleinschalig voorbeeld van een gemeentehuis binnen een gemeentelijke landelijke context slaagt provinciaal architect Jules Taeymans (1872-1944) erin om door middel van een weloverwogen locatie en opvallende veruiterlijkte vormgeving de aanwezigheid van het gemeentehuis binnen het dorp Poppel te beklemtonen als een teken van burgerlijke autonomie en gezag.
artistieke waarde
De combinatie van diverse geveltypes, muuropeningen, stijlelementen, dakvormen en een torenvolume, maakt het voormalige gemeentehuis van Poppel (1903-1905) tot een eclectisch geheel met een pittoresk karakter. Door een concentratie van de meeste van deze elementen in de voorgevel verwordt deze tot een 'pronkgevel' met een sterke decoratieve aanblik. Samen met de uit de bouwperiode grotendeels bewaarde planindeling en aankleding van de bel-etage vertoont het geheel nog een logische samenhang met een artistieke meerwaarde.
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: Het voormalige gemeentehuis van Poppel (1903-1905) is exemplarisch voor de sinds 19de eeuw opkomende bouwtypologie van gemeentehuizen, in casu conceptueel als gemeentehuis opgetrokken in neostijl en naar ontwerp van de provinciale architect in functie. Tegelijkertijd is het representatief voor het architecturale oeuvre van provinciaal bouwmeester Jules Taeymans (1872-1944). Het hoofdaccent van zijn werk lag bij de burgerlijke architectuur van vooral gemeentehuizen en scholen. Zijn gemeentehuizen zijn meest karakteristieke werken waarbij hij steeds trouw bleef aan de neogotische, neotraditionele of meer eclectische vormentaal, veelal geïnspireerd op de lokale architectuur.
Het gemeentehuis van Poppel is een voorbeeld van het iets grotere type met raadzaal, secretariaat en veldwachterswoning en weerspiegelt een pittoreske interpretatie van de eclectische bouwstijl. Dit uit zich in de speelse compositie van de buitenarchitectuur met toren, een asymmetrische L-vormige plattegrond, verschillend uitgewerkte kozijnvensters en een pittoreske uitwerking met neogotische en neo-Vlaamse elementen. Op de bel-etage bleef de planindeling grotendeels behouden alsook de structuur en deels de aankleding van de vertrekken waardoor het oorspronkelijke 'representatieve' karakter van dit niveau nog herkenbaar is. Als vrijstaand bouwwerk kreeg het gemeentehuis een beeldbepalende inplanting: vanop de verkeersas Turnhout-Tilburg vormt het een baken dat het dorpscentrum mee domineert en structureert.