in casu architectuurhistorische waarde:
Tweelagig en vier traveeën tellend 17de-eeuws breedhuis in zogenaamde traditionele bak- en zandsteenstijl. Op het einde van de 18de eeuw werd het met een mezzanino verhoogd en verbouwd tot een classicistisch herenhuis met een lijstgevel onder een kunstleien zadeldak.
Het vormt een goed voorbeeld van een eind 18de-eeuws herenhuis, getypeerd door de naar boven toe verjongende ordonnantie met rechthoekige vensters in een natuurstenen platte bandomlijsting, met 19de-eeuwse detaillering in de vorm van gietijzeren borstweringen. De vensters van de eerste verdieping en de mezzanino hebben een vegetaal motief en een kwartronde kroonlijst waaronder een fries met empire-getint ruitmotief.
Als een der oudste gebouwen in de Wolvenstraat, vormt het pand een waardevolle getuige van de oorspronkelijke bebouwing. Bovendien is het uiterst beeldbepalend door zijn statige karakter en zijn ligging tussen lagere bebouwing en vlak langs de voormalige Vuylbeek, heden gedempt en in gebruik als steegje.