in casu architectuurhistorische waarde:
Een op het moment van bescherming vrijstaande directiewoning met neoclassicistische inslag. In 1882 diende het gebouw als eerste gemeenteschool, in opdracht van de stad Diest opgetrokken als deel van een groter en ommuurd scholencomplex, gelegen op de hoek van de Peetersstraat en de Mariëndaalstraat en geheel opgebouwd volgens de door L. Cloquet in 1900 beschreven typologie van stedelijke scholen. Oorspronkelijk bestond de school uit een directiewoning, twee gebouwenvleugels met klaslokalen waartussen een overdekte speelplaats of préau en een vrijstaand gebouw met gymzaal en sanitair.
Typerend is de classicistische opbouw van de tweelagige en drie traveeën tellende directiewoning, meer bepaald een bakstenen dubbelhuis onder kunstleien tentdak met licht vooruitspringend middenrisaliet en in blindbogen aangebrachte steekboogvensters. De symmetrische voorgevel wordt gekenmerkt door de horizontale lijnen van de natuurstenen plint, cordon, doorlopende onderdorpels en kroonlijst op klossen, door het middenrisaliet, beklemtoond door een rondboogvenster met balkon boven de steekboogdeur en bekroond door de dakkapel, en door de sobere decoratie rond venster- en deuropeningen: een platte bandomlijsting met uitspringende sluitsteen en oren ter hoogte van de bovenlichten, het zware natuurstenen balkon op voluutconsoles met balusters tussen verdiepte spiegels, en de voluten en met bloemmotief versierde waterlijst van de dakkapel.
Als eerst gemeenteschool, in opdracht van de stad Diest opgetrokken, zijn de directiewoning en de ommuring een belangrijke materiële getuige van de geschiedenis van het stedelijk onderwijs. Door zijn ligging op de hoek van de Peetersstraat en de Mariëndaalstraat, sterk beeldbepalende en gedeeltelijk ommuurde site met groot stedenbouwkundig potentieel.