in casu architectuurhistorische waarde: De architectenwoning van Paul Neefs (1963) is een uitmuntend voorbeeld van de diverse ontwikkelingen binnen de individuele woningbouw in de periode 1945-1970 in Vlaanderen. Tegelijk geïnspireerd door zowel de radicale als de meer expressionistische strekkingen binnen het modernisme komt hij tot een zeer persoonlijk oeuvre dat een vrije geometrie verbindt met een ingekeerde strakke vormgeving. Het architecturaal concept van de intact bewaarde eigen woning getuigt van Neefs' eigenzinnige ontwerphouding die zich doorzet in heel zijn oeuvre. Kenmerken zoals een vrije, maar beheerste vormgeving van het buitenvolume, het moderne materiaalgebruik, een bestudeerde planindeling, de complexe maar zuivere binnenruimten, maar vooral het blijven zoeken naar de mogelijkheden van de vorm blijven constanten in zijn werk en maken het daar om zo consistent. Gebouwd als een panoramisch opgezet twaalfhoekig volume van beton, baksteen en glas met concentrische planindeling neemt de woning een aparte plaats in binnen de typologie van de individuele woning. Daar de keuze van inplanting, vormgeving en uitwerking van de woning pas zijn betekenis krijgt in relatie met de open omgeving rondom dient het omringend perceel mee opgenomen te worden in de afbakening.

De inplanting , architectonische vormgeving en uitwerking van de eigen woning (1963) van architect Paul Neefs heeft omwille van het sterke sculpturaal karakter tevens een artistiek waarde. Zoals ook in zijn later werk getuigt dit origineel volume, een panoramisch opgezet twaalfhoekig gebouw, van een perfect vormgevoel. Functie en constructie worden op een geraffineerde wijze samengebracht in een esthetisch bij zonder vormgegeven gebouw, tegelijk krachtig en zuiver door zijn monumentale eenvoud. Bepaalde gevelzichten vertonen zelfs een bijna abstracte compositie van witte en zwarte lijnen en vlakken die doet denken aan het abstracte werk van kunstschilder P. Mondriaan .

De eigen woning (1963) van architect Paul Neefs is illustratief voor de belangrijke en diverse ontwikkelingen op het vlak van het (individuele) wonen in de periode 1945-1970 in Vlaanderen. De als een twaalfhoek ontworpen architectenwoning is exemplarisch voor Neefs' aparte visie op een moderne eigentijdse woningbouw, voor een beginnende architectenpraktijk en als blikvanger voor toekomstige opdrachtgevers.