Hoeve De Langmorter, gelegen in een landbouwzone in het zuiden van de gemeente Boechout, is een hoeve met losstaande bestanddelen, gedateerd 1776. Het L-vormig complex omvat een woonhuis met stallingen, een langsschuur aan de zuidzijde en een ashuis ten oosten van het complex, de laatste twee door een betonweg van het woonhuis gescheiden.

Historiek

Als leen van de hertog van Brabant werd de site reeds vermeld in de 14de eeuw. In de 17de eeuw was er een hoeve aanwezig. De site werd in leen gehouden door de familie van Wesele alias van Sompeke, daarna was het goed tot het midden van de 17de eeuw in bezit van de familie van Herbeys of de Herbais. De laatste adellijke bezitter was de familie de Pret en dit tot na de Tweede Wereldoorlog.

Beschrijving

De zuidelijke voorgevel van het woonhuis telt vier traveeën en één bouwlaag onder een afgewolfd dak (mechanische pannen) met de nok parallel aan de straat en dateert volgens het opschrift op de gevelsteen boven het laadluik van 1776. Het gebouw is uitgevoerd in baksteen en staat op een gecementeerde plint. De gevel is opengewerkt met getraliede en beluikte kruiskozijnen van hardsteen, met tweeledige ontlastingsbogen, een rechthoekige deur met getralied bovenlicht en dorpels van hardsteen en boven de inkomdeur een gedrukt rondboogvormig laadluik in een puntgevel onder een zadeldak. De oostgevel wordt gekenmerkt door muurvlechtingen, een onderkelderde noordoostkant met getraliede rechthoekige keldervensters, een opkamer met twee deels beluikte houten kozijnramen, gedrukt rondboogvormige luiken met hardstenen dorpels en asemgaten onder de daklijst. Haaks op het woonhuis staan bakstenen stallingen onder een wolvendak (mechanische pannen). Deze gevel is voorzien van muurvlechtingen, rechthoekige en gedrukt rondboogvormige vensters met hardstenen dorpels en een rechthoekige poort met houten latei.

Aan de overzijde van de betonweg bevindt zich een rechthoekige, deels bakstenen langsschuur onder een schilddak (mechanische pannen) met de nok parallel aan de straat. De westelijke zijgevel behield zijn verticale beplanking op een bakstenen stoel; de beplanking van de oostgevel werd vervangen door een stenen muur. In de zuidelijke achtergevel bevinden zich nog sporen van een oorspronkelijke vakwerkbouw meer bepaald de bewaarde houten stijlen op een bakstenen stoel. De westzijde is opengewerkt en voorzien van standvinken, in de uitgespaarde noordoosthoek is een rechthoekige poort aangebracht. De gevels zijn opengewerkt met rechthoekige beluikte vensters met hardstenen dorpels en gedrukt rondboogvormige deuren. Tegen de westgevel bevindt zich een aanbouwsel onder een lessenaarsdak, op het moment van bescherming nog bedekt met golfplaten, anno 2013 voorzien van pannen.

Ten oosten van de langsschuur bevindt zich het ashuis, dat is afgedekt door een zadeldak (Vlaamse pannen) met de nok parallel aan de straat. Anno 2013 is het gebouwtje, dat voorzien was van een deels beluikt houten kozijnraam en een gedrukt rondboogvormige deur, ingestort.

Bibliografie

De bescherming als monument betreft de hoeve, zogenaamd De Langmorter.

Het beschermingsdossier motiveert de bescherming als volgt: De hoeve Langmorter heeft historische, artistieke en volkskundige waarde als monumentale, gaaf bewaarde hoeve met losstaande bestanddelen en 1776 gedateerd woonhuis. Het is een voorbeeld van een voor de streek zeer rijkelijk uitgevoerde hoeve. Het ontstaan in een periode van intensieve grondontginning en het bezit van een adellijke familie verklaren het gebruikte bouwmateriaal (baksteen) en het volume van de hoeve.