het betreft hier een historisch sterk geladen site, meer bepaald als organisch gegroeide 'universiteitssite' die met de inplanting vanaf 1893 van het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte en de verdere uitbouw met het Seminarie Leo XIII en de annexen, een dominante aanwezigheid vertoont en een stempel drukt op de architecturaal-stedenbouwkundige ontwikkeling van de Leuvense binnenstad. In de periode 1955-1974 werd deze site nog ingevuld met de inplanting en uitbreiding van de historisch aanverwante Faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen.
De open ruimten, tuinen, beplantingen en het padencircuit, die visueel de functionele band tussen de diverse complexen onderlijnen, maken intrinsiek deel uit van deze site en bepalen de historisch oorspronkelijke perspectivische gezichten op het waardevolle, als monument voorgestelde patrimonium. Binnen deze context geven, binnen de omkadering van de complexen, de 19de-eeuwse rijhuizen Tiensestraat nrs. 114, 116, 118 in aansluiting met het Sint-Franciscushuis nummers 120-122, nog de schaal aan van de vroegere basisbebouwing.