De bescherming omvat de twee watertorens en waterleiding aan Schijnpoort en de zuilen de toegang tot het terrein markeren.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarbij de industrieel-archeologische waarde van de watertorens van het NMBS-station Schijnpoort, inclusief de erbijhorende waterleiding, en de zuilen aan weerszijden van de toegang tot de helling als volgt werd gemotiveerd: als watertorens die in 1898 volgens het toen ontwikkelde Intze-principe werden gebouwd in opdracht van een spoorwegmaatschappij en dit als onderdeel van een autonoom watervoorzieningscircuit. De zuilen maken zowel functioneel als esthetisch integraal deel uit van het voormelde watertorencomplex en als voorbeeld van de wijze waarop het spoorwegterrein werd afgebakend.