Uniek (zelfs internationaal) en tevens gaaf bewaard voorbeeld van vliegtuighallen gebouwd in 1947 naar ontwerp van Alfred Hardy die revolutionair te beschouwen zijn op zowel materiaal-technisch vlak: opgetrokken volgens zijn nieuw constructief principe 'la dalle autoportante' van 1946, als op typologisch vlak: de circulaire vorm.

historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde: de betonnen paddestoelconstructies met ver overkragend zelfdragend dak, afgesloten door aluminium schuifpoorten en centraal verlicht door een aluminium lantaarn zijn te beschouwen als een spectaculair startpunt van een na-oorlogse evolutie in de betonarchitectuur, waarbij men door middel van experimenten en vernieuwing het beton wilde laten zweven. Wellicht zijn de hangars bedoeld als een demonstratie en promotie van het gewapend beton. Het samenvallen van vorm, constructie en bestemming; de minimale afwerking en de inwendige beleving van een boeiende confrontatie tussen de ogenschijnlijke zware betonstructuur en de lichte metalen schuifwanden maken van de vliegtuighangars te Grimbergen één van de zeldzame hoogtepunten binnen de 20ste-eeuwse betonarchitectuur in België. Reeds in 1964 werd het internationaal erkend door als enige Belgische realisatie te worden opgenomen in de overzichtstentoonstelling 'Twentieth Century Engineering' in New York.