in casu architectuurhistorische waarde: De Expohal te Deurne is opgebouwd op basis van de van Expo 58 afkomstige glulamspanten van het paviljoen van de Belgische Houtindustrie. Het originele paviljoen werd in 1958 opgericht naar ontwerp van architect Wenceslas de 't Serclaes de Wommerson en in 1959 onder leiding van architect Roger Groothaert consciëntieus heropgebouwd. De zogenaamde 'Expostijl' die naar de vormentaal van de wereldtentoonstelling van 1958 verwijst, bracht geen avant-garde maar een populariserende moderne architectuur. Het vernieuwende effect manifesteerde zich vooral in bouwtechnisch revolutionaire toepassingen, in casu de glulamspantconstructie door de Kortrijkse Kunstwerkstede Gebroeders De Coene. Waar het paviljoen van de vzw Fabrihout de promotie moest voorstaan van de gehele Belgische houtindustrie, is het uiteindelijke een showcase geworden van de De Coene-expertise. Daar de spantconstructie veel meer dan de wandinvulling bepalend is voor de parabolische vorm en ruimtebeleving van het paviljoen, kan de heropbouw in de vorm van de (An)Expohal in Deurne als een zeer herkenbare reconstructie van het Fabrihout-expopaviljoen worden beschouwd.

in casu historisch-stedenbouwkundige waarde: In de jaren 1950-1960 realiseerde de gemeente Deurne een aantal vooruitstrevende stedenbouwkundige projecten als gevolg van de expansieve demografische groei en een niet meer te stuiten verstedelijkingsproces, zo ook aankoop, heroprichting en herbestemming van het voormalige expopaviljoen. De zogenaamde 'Annexpohal' waarvan de gedrukte bolvorm volledig door de gerecupereerde spanten van het Fabrihout-expopaviljoen wordt bepaald, vertoont zich als een intrigerend merkteken dat in deze gemeente het toekomstgerichte elan van Expo 58 betekenisvol belichaamt.

in casu staathuishoudkundige en cultuurhistorische waarde: In het organiseren van wereldtentoonstellingen had België een stevige reputatie. De zestiende editie, Expo 58, moest de balans opmaken van een wereld die de oorlog achter zich had gelaten en de kaart trok van een vreedzame moderniteit. Het initiatief was voor de Belgische Staat een uitgelezen kans om de welvaart van het naoorlogse België in de kijker te zetten en Brussel als toekomstige hoofdstad van Europa naar voor te schuiven. De algemene teneur van Expo 58 was er een van een optimistisch geloof in een op alle fronten voorspoedige toekomst. 1958 was een breukjaar, de aanhef van een nieuw tijdperk in de Belgische geschiedenis. Als goed bewaard materieel relict staat de voor bescherming voorgestelde Expohal symbool voor deze feestelijke manifestatie en de stempel die ze op de evolutie van het moderne België heeft gedrukt.

Glulams zijn gelijmd gelamelleerde spanten opgebouwd uit lamellen rood Noors grenenhout en ureumformaldehydelijm of resorcine, recent ontwikkelde en zeer sterke synthetische lijmen. Het Zweedse HB-procédé voor gelijmd genagelde spanten, dat in 1939-1940 door de Zweedse professor Hilding Brosenius werd ontwikkeld, werd pas kort voor de expo in productie gebracht. De Belgische firma De Coene bracht al sinds 1950 een volledig gelijmd systeem op de markt. Het gluIamsysteem dat De Coene op de expo toepaste, dateert van 1954 en was destijds uniek in Europa. Het revolutionaire constructiesysteem gold als een opzienbarende technische prestatie die grote, lichte overspanningen toeliet.

Op Expo 58 vervulde het Fabrihout-paviljoen een openbare functie als tentoonstellings- en ontmoetingsruimte. Door zijn huidige functie als sport- en cultuurhal vervult de Expohal in Deurne nog steeds een gemeenschapsfunctie.