Beschermd monument

Technische Scholen Mechelen: onderdelen

Beschermd monument van 05-12-2005 tot heden

ID: 6376
URI: https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/6376

Besluiten

Geografisch pakket Mechelen
definitieve beschermingsbesluiten: 05-12-2005 ID: 4451

Rechtsgevolgen

Meer informatie over de rechtsgevolgen van beschermingen vind je op onze website.

Provincie
Antwerpen: Gemeente
Mechelen: Deelgemeente
Mechelen: Straat
Jef Denynplein, Nieuwe Beggaardenstraat: Locatie
Jef Denynplein 2, Nieuwe Beggaardenstraat 25-27 (Mechelen): Nauwkeurigheid zone
Tot op 15m: Oppervlakte zone
1 262m²: Beschermingsdossiers
4.01/12025/481.1 DA002394 OA003431

Typologie: gebouwen voor secundair onderwijs, interieur
Datering: interbellum, na WO II
Stijl: art deco, modernisme

Project beschermingsdatabank 2013-2016 (beschermingen: van 01-01-2013 tot 30-06-2016)

De Naeyer, Jan (Ontwerper)

Savels, Renaat (Ontwerper)

Van den Eynde, Oscar (Ontwerper)

Wijnants, Ferdinand (Ontwerper)

Beschrijving

De vleugel voor hout- en metaalbewerking, de vleugel voor mechanica en de eiken zaal in de administratieve vleugel van de Technische Scholen Mechelen zijn beschermd als monument.

Waarden

Klassenvleugel en administratieve vleugel zijn beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:

historische waarde

in casu architectuurhistorische waarde: : In het begin van de 20ste eeuw ontstond in de schoot van de Katholieke Werkmanskring de idee om een katholiek geïnspireerde vakschool op te richten die zou voorzien in de opleiding van gespecialiseerd personeel voor de Mechelse industrie. Dit leidde in 1903 tot de oprichting van de Sint-Lambertusvakschool, een bescheiden vakschool voor meubelmakers en schrijnwerkers, die in 1920 uitgroeide tot de Technische Scholen Mechelen. Met het aantreden van de E.H. Jan De Nayer als directeur, onder het actieve patronaat van de invloedrijke kardinaal Mercier, kreeg de school een enorme impuls, wat resulteerde in opeenvolgende uitbreidingen van het gebouwenbestand in het bouwblok Nieuwe Beggaardenstraat-Jef Denynplein. Een aantal ontwerpen van deze uitbreidingen kunnen mogelijk toegewezen worden aan directeur en bezieler De Nayer zelf. Het optrekken van deze (en latere) schoolgebouwen gebeurde bovendien met de actieve hulp van de leerlingen, die zo hun opleiding in praktijk konden brengen.
Van de schoolgebouwen die onder directeur De Nayer gerealiseerd werden rest enkel nog de vleugel voor hout- en metaalbewerking, die vermoedelijk in de jaren 1930 tot stand kwam. Stilistisch wijst het ontwerp van deze vleugel - dat via zijn geometrische gevelopbouw, de asymmetrie tussen horizontale en verticale elementen, grote, egale bakstenen muurvlakken, platte daken en rechthoekige vensteropeningen tevens de wil om af te stappen van de decoratieve behandeling van de gevelvlakken illustreert - in de richting van de architectuur van het Romantisch Kubisme en de Nieuwe Zakelijkheid. Omwille van zijn architectuur met achtkantige torenuitbouwen en langwerpig grondplan kan deze vleugel zonder meer merkwaardig en sterk beeldbepalend genoemd worden.
In de jaren 1930-1940 kende de Technische Scholen Mechelen een sterke uitbreiding van haar onderwijsopdracht en leerlingenaantal. Een bominslag in het schoolgedeelte aan het Jef Denynplein in 1945 vormde de rechtstreekse aanleiding voor het opstellen van een masterplan voor de heropbouw en uitbreiding van de school. Deze opdracht werd in 1946 toevertrouwd aan Oscar Van Den Eynde, architect en leraar houtbewerking aan de Technische Scholen Mechelen. Gezien de financiële beperkingen van de school en de moeilijke economische situatie vlak na de Tweede Wereldoorlog werd dit plan gefaseerd uitgevoerd.
De eerste fase omvatte de bouw van de administratieve vleugel aan het Jef Denynplein, waarbinnen de zogenaamde 'Eiken Zaal' werd geïncorporeerd. Het betreft hier een merkwaardige kamerhoge lambrisering in art decostijl gekenmerkt door geometrische figuren en bloem- en diermotieven vervaardigd door leerlingen van de school naar aanleiding van een tentoonstelling van het beroepsonderwijs in 1930 te Antwerpen. Leraar en beeldhouwer Ferdinand Wijnants stond in voor het ontwerp van de ornamenten, kunstenaar Renaat Savels ontwierp de aanwezige glasramen. Na de beëindiging van de tentoonstelling in Antwerpen werd de lambrisering gedemonteerd en in de school heropgebouwd om uiteindelijk in 1946 op zijn huidige locatie ingebracht te worden. Ontworpen en uitgevoerd door de leraars en leerlingen van dit instituut vormt het een belangwekkend, artistiek waardevol onderdeel van het complex.
Eveneens in 1946 werd gestart met de opbouw van nieuwe ateliers voor de metaalafdeling , de huidige vleugel voor mechanica. Het ontwerp hiervan maakte deel uit van het algemene plan voor de heropbouw van de school zoals dat in 1946 door architect Oscar Van den Eynde was uitgetekend. Deze vleugel vormt zonder twijfel het meest in het oog springende element in het totaalconcept voor de naoorlogse schooluitbreiding van leraararchitect Oscar Van den Eynde. Duidt de vormgeving met plat dak en de afgeronde hoekgedeelten op het toenmalige vooruitgangsgeloof, dan uit dit zich ook in het materiaalgebruik en de materiaaltoepassing. De overwelvingen zonder tussenpijlers en de solide betonnen draagvloeren kunnen zonder meer vooruitstrevend genoemd worden, en zorgen samen met de grote glaspartijen voor ruime en functionele ateliers.

Aanduiding van

Is de gedeeltelijke bescherming van