in casu architectuurhistorische waarde: Gesitueerd langs de uitgestrekte en bochtige Augustijnenstraat vormt het pand een markant en beeldbepalend element in het historische straten- en parcelleringspatroon van de Mechelse binnenstad, dat in belangrijke mate werd vorm gegeven door de aanwezigheid van talrijke, heden overwelfde, binnenwateren.
De stapsgewijze evolutie van het vermoedelijk 16de-eeuwse breedhuis, mogelijk ontstaan door de samenvoeging van twee diephuizen, tot een residentiële 19de-eeuwse advocatenwoning en -praktijk resulteerde in een verscheidenheid van bouwfasen en bouwelementen. Dit uit zich in de aanwezigheid van een groot aantal oorspronkelijke constructieve elementen als moerbalken, consoles en restanten van de dakconstructie, alsook in de aanwezigheid van een 18de-eeuws stucplafond en 19de-eeuwse decoratieve en functionele elementen als een houten trap, een rijkelijk gedecoreerd stucplafond en marmeren schouwen, naast talrijke lambriseringen en vloerbekledingen.

Tot in het jaar 1852 maakte het huidig pand Augustijnenstraat 13 deel uit van het zogenaamde gesticht 'De Cellekens'. Deze instelling ontstond door de fusie van een klein godshuis voor arme oude vrouwen in de Augustijnenstraat, opgericht vóór 1466, en een gelijkaardige instelling die zich situeerde in de huidige Bergstraat. In 1852 werd het gesticht ondergebracht in de gebouwen aan de Minderbroedersgang, waarna het tot in de 20ste eeuw een voorname rol zou blijven spelen op het sociale toneel van Mechelen.