Karakteristieke structuur en beeld van deze overwegend eind 19de eeuwse dorpskern wordt grotendeels bepaald door het brede, rechtlijnige tracé van de Pastoor Lambertzdreef met enerzijds het oud gemeentehuis en anderzijds het Sint-Angela-instituut in de gezichtas en door de dominante aanwezigheid van neoclassicistisch geïnspireerde, ruimere burgerwoningen in combinatie met een fraai villadomein, verwijzend naar de vroegere welstand ontleend aan de nabijheid van een internationaal gerenomeerde onderwijsinstelling.