De dorpskern van Tildonk kwam tot ontwikkeling ter hoogte van de kruising van twee oude wegen namelijk de heerbaan Leuven-Mechelen (nu Kruineikestraat) en de Aarschotsebaan (nu Woeringstraat) rond een kleine dries waarop de Sint-Jan-de-Doperkerk direct aansloot.

Inmiddels is de dries bebouwd en werd het straattracé gewijzigd ten voordele van de rechtlijnige Pastoor Lambertzdreef. Deze tussen 1860 en 1900 aangelegde, oorspronkelijk gekasseide lindendreef vertrekt ter hoogte van het Ursulinenklooster en zorgt voor een directe verbinding met kerk en pastorie. Of deze creatie dient gezien als een postuum en symbolisch eerbetoon aan de in 1869 overleden dorpsherder en stichter van het klooster is niet meteen duidelijk. Opmerkelijk is tevens de zichtas die werd gecreëerd op het oud gemeentehuis, een eenvoudig drie traveeën breed dubbelhuis dat in 1907 door de Leuvense architect V. Joos in eclectische stijl werd verbouwd en voorzien van een monumentale voorbouw.

Silhouet en karakter van het dorp worden uiteraard in hoge mate bepaald door de imposante architectuur van kerk en klooster. De omkadering bestaat uit een overwegend uit de laatste decennia van de 19de eeuw daterende vrij open, twee bouwlagen hoge dorpsbebouwing met overwegend neoclassicistische inslag. Het voorname karakter van sommige panden houdt duidelijk verband met hun initiële bestemming. Zo bood huisnummer 3 in de Pastoor Lambertzdreef onderdak aan Hôtel-Restaurant Sinte-Ursule en vormden de nummers 28 tot en met 34 in de Dorpsstraat het prestigieuze Hôtel de Londres.

Een niet geïntegreerd element ter hoogte van het kerkkoor is het witte blokvormige volume van een fabrieksgebouw uit de jaren 1950, waarvan de impact op de beeldvorming enigszins wordt afgezwakt door het naastgelegen met een hek afgesloten domein van de eclectische villa Persoons.

De dorpskern van Tildonk is beschermd als dorpsgezicht.