beschermd monument van tot ( voorlopige gedeeltelijke opheffing)
Verbrande Hoeve, meer bepaald het woonstalhuis en het binnenerf
definitieve opheffingsbesluiten: 30-07-2024 ID: 15453
Verbrande Hoeve, meer bepaald het woonstalhuis en het binnenerf
voorlopige opheffingsbesluiten: 14-04-2024 ID: 15340
Sint-Martinushof en Verbrande hoeve en omgeving
definitieve beschermingsbesluiten: 23-10-1992 ID: 2453
Het gehele perceel van de 18de-eeuwse Verbrande Hoeve was beschermd als monument.
Op 14 april 2024 werd de bescherming als monument van de 18de-eeuwse Verbrande Hoeve voorlopig en op 30 juli 2024 definitief gedeeltelijk opgeheven omwille van het algemeen belang. Het woonstalhuis werd in 1994-2000 ingrijpend verbouwd. Het vroegere wagenhuis is met uitzondering van enkele moerbalken en de gebinten van de dakkap een volledige heropbouw. Het erf is gedeeltelijk verhard. De erfgoedwaarden zijn volgens de hedendaagse inzichten onvoldoende voor een bescherming op Vlaams niveau.
Deze fiche toont de situatie voor de gedeeltelijke opheffing. De situatie na de gedeeltelijke opheffing raadpleeg je hier.
De Provinciale Commissie voor Monumenten en Landschappen (PCML) bracht in 1992 een advies uit waarbij de historische en volkskundige waarde van het monument als volgt werd gemotiveerd: "Nagenoeg intact bewaarde hoeve met behouden losstaande bestanddelen (woonstalhuis, langsschuur en bakhuis) daterend uit het einde van de achttiende eeuw. Monumentaal en functioneel opgevat bedrijfsgebouw met traditionele opbouw en materiaalgebruik."
De Verbrande hoeve was beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2025: Verbrande Hoeve [online], https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/6666 (geraadpleegd op ).
Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed
Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.