Teksten van Kerkhof en pastorietuin Heilige Petrus en Paulusparochie

https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/677

Kerkhof en pastorietuin Heilige Petrus en Paulusparochie versie 2 - 1/4/2016 ()

De bescherming als dorpsgezicht betreft het kerkhof van de parochiekerk en de tuin van de pastorie van de Heilig Petrus en Paulusparochie. Het kerkgebouw en de kerkhofmuur, de pastorie en de ommuring van de pastorietuin maken geen deel uit van het dorpsgezicht.


Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Kerkhof en pastorietuin Heilige Petrus en Paulusparochie [online], https://id.erfgoed.net/teksten/187607 (geraadpleegd op ).


Kerkhof en pastorietuin Sint-Paulusparochie versie 1 21082013 ()

Het kerkhof van de parochiekerk Sint-Paulus en de tuin van de pastorie van de Sint-Paulusparochie vormen de karakteristieke omgevingselementen van respectievelijk de kerk en de pastorie.

De Sint-Pauluskerk is nog grotendeels omringd door het ommuurde kerkhof. In 1772, drie jaar na de plechtige inwijding van de huidige kerk, werd het kerkhof genivelleerd. In 1897 volgde de uitbreiding van het kerkhof. Sinds 1965 functioneert het kerkhof niet langer als begraafplaats. In 1988 werd een gedeelte van het kerkhof, ten noorden van kerk, ontruimd om een parking aan te leggen.

Ten noorden van de Sint-Pauluskerk ligt de pastorie, te midden van een nog gedeeltelijk ommuurde tuin. Opmerkelijk is de monumentale Japanse notenboom (Ginkgo biloba) in de voortuin. Voorafgaand aan de bouw van de huidige pastorie in 1752-1753 werd al in de 16de eeuw melding gemaakt van een pastorie met boomgaard.

Het pastoorsgoed besloeg niet meer dan 30 are, in vergelijking met de andere pastorieën van de regio eerder krap bemeten. Het grootste gedeelte daarvan werd gevormd door de achtertuin, een onregelmatig perceel van 23 are, dat op het einde van 20ste eeuw werd heringericht (met buxushaagjes, leilinden et cetera). Van de achter­tuin zijn geen oude foto's of afbeeldingen bekend en oude bomen komen er niet in voor. Van de voortuin bestaan verschillende ansichtkaarten, waarop telkens een rond waterbekken te zien is, te midden van een cirkelvormig grasplein, waarrond de weg loopt. De nog bestaande gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) rechts van de pastorie en enkele min of meer in vorm gesnoeide taxussen (Taxus baccata) komen eveneens op deze foto's voor. Op recenter fotomateriaal is ook het lage bakstenen muurtje langs de straat te zien met bijzonder fraaie Louis XV-hekpijlers, vermoedelijk gerecycleerde ornamenten die in 1974 werden geplaatst. Het merkwaardigste element komt echter nooit in beeld, namelijk de reusachtige boom rechts vooraan, een Japanse notenboom (Ginkgo biloba) met vijf meter stamomtrek.

Bibliografie

  • Inventaris Landschappelijk Erfgoed, ID: 172, Tuin van de pastorie van de Sint-Pauluskerk.
  • BORGERS F. 1949: Geschiedenis van Geetbets. De parochie, Eigen Schoon en de Brabander, 32, 104-122.
  • LEUS G. 1999: De heren van Bets; Kroniek van de rijke historiek van een dorp "zonder" geschiedenis, Geetbets.
  • WAUTERS A. 1887: Géographie et histoire des communes Belges. Arrondissement de Louvain. Canton de Léau, (anastatische herdruk van 1963), Brussel.

Bron: Beschermingsdossier DB002124, Kerkhof en pastorietuin Sint-Paulusparochie (digitaal dossier)
Auteurs:  Paesmans, Greta
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Kerkhof en pastorietuin Heilige Petrus en Paulusparochie [online], https://id.erfgoed.net/teksten/148416 (geraadpleegd op ).