Het sinds eind 19de eeuw met kasseiverharding en randbeplanting pleinvormig heraangelegde kerkhof met ommuring en hekpijlers, de wellicht 18de-eeuwse kleine trappen en de in 1893 door J.J. Van IJsendijck (1836-1901) vernieuwde grote trappen vormen typologisch één geheel en maken inherent deel uit van beeld en concept van deze monumentaal opgevatte, op een hoogte ingeplante vermaarde en reeds bij Koninklijk Besluit van 19.04.1937 beschermde bedevaartskerk.