als representatieve componenten van een in 1742-1754 door de laatste dorpsheer van Gooik, Lancelot-Ignace de Gottignies († 1786) in U-vorm opgetrokken complex vormt deze voormalige banbrouwerij, zoals door opschriften en het wapenschild met drie beukhamers bevestigd, met haar karakteristieke typologie en vormgeving de enige overblijvende, materiële getuige van een eeuwenlange aanwezigheid van de heren van Gooik, dat als heerlijkheid met uitgebreide rechtsmacht onder het land van Gaasbeek ressorteerde.

in casu architectuurhistorische waarde: de viervakkige, bakstenen langsschuur met schilddak en gaaf bewaarde spantstructuur en voornamelijk het 1742 gedateerde, ruim geproportioneerde, bakstenen breedhuis met deels verhoogde begane grond en lage verdieping onder schilddak, dragende structuur van moer- en kinderbalken en eiken kapspanten en brede dwarsgang geflankeerd door twee opkamers boven halfondergrondse kelders illustreren een verzorgde, midden-18de-eeuwse landelijke architectuur in overgangsstijl. Het wordt gekenmerkt door een beperkt gebruik van natuursteen - in dit geval de streekeigen groene arkose van Tubize – en een doorleven van traditionele elementen zoals de bewaarde kruisvensters en een bolkozijn gecombineerd met nieuwe Franse invloeden in de vorm van een fraai geprofileerde, hardstenen spiegelboogdeur en een bepleisterde kroonlijst.