als geboortehuis van Monseigneur J.B. Abbeloos (1836-1906) die als vijfde rector van de Leuvense universiteit een cruciale rol heeft gespeeld bij de evolutie van louter onderwijsinstelling naar een centrum voor wetenschappelijk onderzoek.

in casu architectuurhistorische waarde: opgevat als een rond 1755 te dateren boerenburgerhuis met een vier traveeën en twee bouwlagen tellend middenvolume geflankeerd door twee traveeën brede eenlaagse zijvolumes. Het geheel is opgetrokken in baksteen met licht uitzwenkende, leien zadeldaken met geprofileerde console. Het illustreert dat deze complexe woning in een midden 18de-eeuwse landelijke architectuur in overgangsstijl werd gebouwd. Het wordt gekenmerkt door een beperkt gebruik van natuursteen - in dit geval de streekeigen groene arkose van Tubize - en een doorleven van traditionele vormen. Voorbeelden van die laatste zijn de bewaarde kruisvensters en kloosterkozijnen met diefijzers gecombineerd met nieuwe Franse invloeden, zoals een steekboogdeur met bovenlicht ingeschreven in een rechthoekige omlijsting met druiplijst in de voorgevel, een sobere steekboogdeur in de achtergevel en houten dakkapellen met Louis XV-detaillering. De gevelsteen met opschrift “1877 Abbeloos” verwijst naar een verbouwing tot 'lusthof' die zich uitwendig onder meer vertaalt in vier steekboogvensters met bepleisterde en witgeschilderde omlijstingen, inwendig in een volledig intact 19de-eeuwse salon.