in casu cultuurhistorische waarde: door de vlakbij, tussen Ramberg en Sint-Antoniusberg gevestigde Congregatie van de Paters der Heilige Harten-Picpus in 1930-1934 opgericht om "de oefening van de zeven smarten en vreugden van Sint-Jozef" te beleven, en dit om tijdens een periode van massale pelgrimage bijkomend ruimte te creëren voor de toenemende stroom bedevaarders en bezoekers naar het ertegenover, aan het Pater Damiaanplein gelegen 'nationaal heiligdom van Sint-Jozef', is het 'Hof van Sint-Jozef' historisch onlosmakelijk verbonden met de Sint-Antoniuskapel. Om deze reden vormt het een representatief en, voor zover bekend, enig voorbeeld in de regio van als religieus bedevaartshof opgetrokken devotiesite, die bovendien zowel materieel als spiritueel tot op vandaag nog een authentieke getuige vormt van historische volksdevotie.
Geconcipieerd als een sfeervolle enclave, nagenoeg volledig ommuurd en omsloten door het historische Ramenstraatje en de tuin van het Van Dalecollege, zichtbaar en toegankelijk van op de openbare weg via een opvallende inkompartij, met achterin gelegen, binnen een beboomde en beplante omkadering, een in evidentie gestelde centrale kapel voor openluchtvieringen en een devotionele ommegang met wandelpad dat visueel de functionele band tussen de staties onderlijnt, bezit dit hof met zijn hoge religieus-maatschappelijke beleveniswaarde in samenhang met de Sint-Antoniuskapel, zowel historisch als ruimtelijk een belangrijke impact op de omgeving. Zijn locatie midden in een historisch aloude, dicht bebouwde stedelijke context kan bovendien als eerder uitzonderlijk worden beschouwd.

in dit totaalproject, waarvan ontwerp en realisatie op naam staan van professor-kanunnik Raymond Lemaire en de Leuvense architect Frans Vandendael, bepalen de constructieve en architectonische uitvoering van de in bak-, natuur- en hardsteen opgetrokken neobarokke inkompartij, Grieks geïnspireerde centrale devotiekapel en neoclassicistische getinte statiekapellen - die zich bovendien onderscheiden door hun decoratieve metselwerk en kleurstelling van het baksteenmateriaal -, in samenhang met de door de Leuvense beeldhouwer Antoine Jorissen bijzonder kunstzinnig uitgevoerde beeldengroep boven het altaar en reliëftaferelen van de staties, het ingetogen karakter van de site: een ensemble dat gecreëerd werd als een bijzonder kwaliteitsvolle uiting van devotionele architectuur en sculptuur.