Omwille van de talrijke oude en dikke bomen en de interessante grote struikmassieven is het domein, dat ook over een rijke inheemse flora beschikt, vanuit dendrologisch oogpunt van uitzonderlijke waarde.

in casu tuinkunsthistorische waarde:
Gestructureerd door de twee haakse assen van respectievelijk Abdijbeek en toegangsdreef met daarnaast een kronkelend padentracé, bomengroepjes en een spoelvormige vijver vormt het park de Beauffort een representatief en goed bewaard voorbeeld van een landschappelijk park van omstreeks 1880 met uitgesproken parkarchitecturale kwaliteiten en boeiende gezichten en perspectieven.

in casu architectuurhistorische waarde:
Het kasteel van Linden - een symmetrisch opgevat, negen traveeën, een souterrain en twee bouwlagen tellend, gecementeerd volume onder mansardedak met licht risalietvormig geaccentueerde inkomtravee, twee hoekpaviljoenen en een polygonale traptoren - vormt een representatief, in- en uitwendig intact en - op de 15de-eeuwse langsgang met Lodewijk XV-trap na - homogeen neoclassicistisch geïnspireerd kasteel (circa 1870) waarvan het beeld wordt vervolledigd met een 18de-eeuwse hoeve (1756 en 1792) in een late, traditionele bak- en zandsteenstijl, een laatclassicistische, octogonale grafkapel (circa 1804) en een grote U-vormige hoeve met remises, stallingen en conciërgewoning (circa 1870) alsook een hovenierswoning (1884) in een eclectisch pittoreske baksteenarchitectuur.

Oud dorpskasteel dat bepalend was voor ontstaan en structurele ontwikkeling van het dorp Linden, namelijk een in oorsprong minstens tot de 12de eeuw opklimmende, feodale tweeledige motte met eigenkerkje, aanvankelijk in het bezit van de heren van Linden en de van Calsteren (14de eeuw), één van de zeven oude Leuvense patriciërsfamilies, en sinds 1837, na opeenvolgende verkopen, eigendom van de uit het Franse Metz afkomstige graven de Beauffort. Na een geleidelijke evolutie en volgens een courant proces achtereenvolgens omgevormd tot een riant, omwaterd buitengoed (1661-1663) en een stijlvol, classicistisch landhuis (1782-1784) ontstond circa 1870, na incorporatie en substantiële uitbreiding van de oudere kernen, het huidige neoclassicistisch geïnspireerde kasteel met aanhorigheden omringd door een ruim 30 hectare groot landschappelijk park.