Gesitueerd aan de Romeinse heerbaan tussen Tongeren en Maastricht is het tolhuis van Millen, opgetrokken in 1781 ten bate van het prinsbisdom Luik en in 1783 uitgebreid met een woning door tolontvanger Antoine Contant, een typologisch zeldzaam en bijzonder representatief voorbeeld van de wijze waarop de handel en de ermee verbonden wegeninfrastructuur in de 18de eeuw werd georganiseerd. Na de aanleg in 1804 van de meer noordelijk gesitueerde Maastrichtersteenweg verloor het tolhuis- dat samen met het woonhuis werd opgetrokken in streekgebonden Maasstijl - zijn functie en werd het vrijwel onmiddellijk omgevormd tot een Haspengouwse vierkantshoeve met vakwerkschuur (zie de datering 1805). De huidige bakstenen stallingen, het wagenhuis en het poortgebouw zijn aan de straatzijden voorzien van speklagen in Maastrichtersteen en dateren uit de 19de en 20ste eeuw. De vakwerkschuur werd volgens een datering op de poortlatei in 1893 vernieuwd, onder meer met recuperatiemateriaal van de vorige schuur, en uitgebreid in de 20ste eeuw. De typologisch bijhorende omhaagde boomgaard, reeds in 1885 aangeduid op het kadaster, verleent het geheel een hoge ensemblewaarde. Gelet op de karakteristieke vormgeving van het complex en de vrijstaande, beeldbepalende inplanting op het kruispunt van de voormalige Romeinse steenweg en de Billerweg, heeft het voormalig tolhuis annex hoeve een belangrijke en visuele impact op de omgeving.