De monumentale parochiekerk toegewijd aan Sint-Engelbertus werd in 1910-1911 gebouwd door toedoen van de vooraanstaande hertog Engelbert-Marie van Arenberg bij de aanleg van Prosperdorp, een afgelegen klein landelijk kerkdorp op Prosperpolder binnen het Wase polderlandschap bij de Nederlandse grens. De invloedrijke, hoog adellijke familie van Arenberg was sinds de 17de eeuw de initiatiefnemer voor de inpoldering van een groot gebied voor Beveren en de bouwheer van hoeven voor de ontginning van Prosperdorp. De specifieke omstandigheden waarin de kerk van Prosperdorp tot stand kwam en het historisch belang van de hertogen van Arenberg die daarin hun aandeel hadden zijn uitzonderlijk. De proportie van de dorpskerk in verhouding tot de kleinschalige bebouwing van Prosperdorp is ook buitengewoon. De monumentaliteit en rijke uitwerking ervan zijn afspiegeling van het aanzien van de familie van Arenberg die de oprichting van de kerk mee financierden.

in casu architectuurhistorische waarde:
De Sint-Engelbertuskerk is als volledig nieuw gebouwde kerk van 1910-1911 in Sint-Lucasneogotiek representatief voor het architecturaal oeuvre van Jules Goethals, een architect die bekend is als belangrijke kerkenbouwer in Vlaanderen uit de periode van de late neogotiek. Architecturaal vormt de kerk met de pastorie uit dezelfde bouwperiode een prominent ensemble van dezelfde architect. De authentiek bewaarde parochiekerk is een schoolvoorbeeld van een neogotisch bouwwerk volgens het concept van een symmetrisch opgevatte basilicale kerk met uitspringend transept en sterk markerende hoge westtoren. Het kleurrijk materiaalgebruik is karakteristiek voor begin 20ste eeuw. De inrichting van de kerk met bijpassend typisch neogotisch meubilair en beeldende religieuze kunst is uitermate representatief als totaalconcept binnen de neogotiek.

Stilistisch is de kerk van Prosperdorp een kwaliteitsvolle vertegenwoordiger van de academische neogotische architectuurstijl in de religieuze bouwkunst van die periode. Het bouwwerk vertoont fraaie proporties, een rijk materiaalgebruik dat de vormgeving ondersteunt en een verfijnde detailafwerking. Door de overeenkomstige stijl vormen het exterieur van het kerkgebouw met het kerkinterieur, zijn uitrusting en decoratie een mooi ensemble van neogotische kerkelijke kunst, beantwoordend aan een voor de neogotiek typerend totaalconcept. Het neogotische meubilair, specifiek voor deze kerk uitgevoerd door de Gentse beeldhouwer Eduard Van den Eynde-Kregersman, vormt een harmonieus en kwalitatief kunstzinnig ensemble.

De Sint-Engelbertuskerk van de gelijktijdig planmatig vanaf 1910 aangelegde woonkern Prosperdorp bezit een uitzonderlijk ruimtelijk structurerend en stedenbouwkundig belang voor het omringende landbouwgebied aan de Nederlandse grens. Het kerkgebouw met opvallend symmetrische aanleg en hoog opgaande toren werd namelijk ingeplant in de as van een brede straat die een uiterst bescheiden, sterk afgelijnde en specifieke landelijke woonkern vormt in aansluiting bij een historisch wegenpatroon van de sinds 1846 ingedijkte Prosperpolder. De kerk markeert nadrukkelijk de nieuwe woonkern, ze is een monumentaal baken in het historische Wase polderlandschap en is tevens betekenisvol als identiteitssymbool voor het kerkdorp Prosperdorp.