Met haar lage bakstenen ommuring, aan westzijde doorbroken met een door gegroefde bakstenen hekpijlers met bolbekroning geflankeerde toegang, vormt het kerkhof als 'besloten hof' en begraafplaats typologisch één geheel met de sinds 26 november 1942 beschermde parochiekerk en versterkt hierdoor de authenticiteit van deze sinds de 12de eeuw vermelde kerksite. Uniek is bovendien de relatie met het gekasseide kerkhofsteegje dat vanaf de noordelijke kerkhofmuur, langsheen de pastoriemuur, steil afdaalt naar de ter hoogte van de Velpe gesitueerde, sinds het begin van de 16de eeuw geciteerde miraculeuze Sint-Luciabron.