in casu bouwhistorische waarde:
Kerk uit 1861-66 is een schoolvoorbeeld en representatief voorbeeld van de Rundbogenstill naar ontwerp van Louis Minard. De volledige kerk, bouwen inrichting werd bekostigd door schenkingen van parochianen. De kerk is een typisch en representatief voorbeeld van gevelarchitectuur met rijk uitgewerkte façade en eerste travee en met functionele, weinig extern gedecoreerde achterbouw. Het interieur toont de kracht van de Rundbogenstill met zijn ronde scheidingsbogen, ronde kruisribgewelven, rondbogige ramen en nissen.
Het interieur is representatief voor de vormentaal van de 19de eeuw en meer specifiek van de Rundbogenstill [ondermeer met hoogaltaar (1877) en koorgestoelte met lambrisering (1880) beiden uit het atelier Dumon-Brugge, zijaltaren, beelden in, op en tegen de altaren en zuilen: Sint-Gertrudis, Maria (1870, atelier Jozef Geens), apostelen, vier geknielde engelen in het koor, communiebank (1869), doopvont, biechtstoelen en schilderijen: Maria van Lourdes en een bewening (Jozef Pauwels), Vlucht naar Egypte (Fanny Geefs-Corr), Sint-Barbara (Karel Ooms) en enkele obeiits]. Enkele sporen van de neogotiek zijn merkbaar in de grote koperen kroonluchter en het doksaal met Schyven-orgel uit 1895. Het instrument is representatief voor het atelier. De neogotische gepolychromeerde kruisweg van de hand van Aloïs De Beule werd geplaatst in 1908.
Een aantal objecten werd gerecupereerd uit de oude kerk en vormt daardoor een belangrijke tastbare historische band met het verleden. Ze zijn representatief voor het geloofsleven vóór de 19de eeuw: preekstoel (18de eeuw); verschillende unieke beelden: Heilige Sebastiaan 17de-eeuws, 17de-eeuws (?) kruisbeeld, Sint-Anna en Maria 18de-eeuws; Jozef met kind Jezus 18de-eeuws; twee biechtstoelen en twee kasten allen uit de 18de eeuw, twee broederschaps-lijsten uit de 18 de eeuw; enkele schilderijen: Mirakelmis van de Heilige Gregorius (15de-eeuws), 17de-eeuws zijn de schilderijen van de Onthoofde Johannes de Doper (Vlaamse School), De verschijning van Jezus aan de Apostelen (Italiaanse school), Visioen van de Heilige Gertrudis (Casper de Crayer ?), Ten Hemel Opneming van Maria (Italiaanse School) en Heilige Carolus Borromeüs geeft de communie aan een pestlijder. Uit de 18de eeuw dateert een kopie naar Van Dyck's kruisiging, Heilige Familie, Gertrudis van Nijvel.
De Sint-Gertrudiskerk is voorzien van een reeks fraaie glasramen. Ze werden aangebracht tussen 1907 en de Tweede Wereldoorlog, waardoor een mooie stijlevolutie zichtbaar is. Links en rechts van het hoogaltaar staan glas-in-loodramen uit het atelier Casier.
De sacristie behield haar mooie wit-zwart marmeren vloer evenals de blankhouten wandkasten.

De bescherming omvat drie kerken en bepaalde elementen in de directe omgeving die stammen uit de 19de eeuw. Ze getuigen van de bijzonder grote verscheidenheid aan, én het samenleven van, verschillende architecturale en interieurdecoratieve uitdrukkingsvormen in die periode. De ligging en de functie van de gebouwen tonen tevens de grote diversiteit aan waarin 19de-eeuwse religieuze gebouwen werden ondergebracht; van nieuwbouwwijk tot historisch dorpscentrum, van bedevaartsoord tot parochiekerk.