Het laatmiddeleeuws Steen, waarvan het initiële bouwvolume en de structuur grotendeels zijn bewaard getuigt van een uitzonderlijke, documentaire waarde voor de studie en de kennis van de 13de- en 14de-eeuwse stenen architectuur in stedelijke context.
De bewaarde laatmiddeleeuwse muurpartijen, de monumentale moerbalkenroosteringen en de versterkte sporenkap van het steile zadeldak vormen waardevolle onderzoeksobjecten op het vlak van materiaalgebruik, constructiewijzen en afwerking, alsook met betrekking tot grondplan, indeling en organisatie van de binnenruimten.

Het huis, van oudsher genaamd "de Ster", kan gelden als één van de oudst bewaarde gebouwen van Mechelen. Initieel opgericht als een Steen, te situeren in de 13de of 14de eeuw.
Architecturale getuige van de bloeiperiode van de polyfunctionele marktstad Mechelen tijdens de 13de en 14de eeuw, strategisch gelegen aan de Dijle en de historische stedelijke hoofdas Guldenstraat. Tijdens de 14de eeuw een koopmanswoning, tijdens het laatste kwart van de 15de eeuw door de stad ingericht als gevangenis, vanaf 1485 tot op het einde van het Ancien Régime het gildenhuis van de Brouwers.

in casu architectuurhistorische waarde: Architectuurhistorisch waardevol als een monumentaal, vrij gaaf bewaard en in historisch Brabant zeldzaam voorbeeld van een laatmiddeleeuws, gotisch Steen in stedelijke context. Stenen stadshuis, waarvan de massieve draagmuren van circa 1 meter dik zijn opgetrokken in een metselwerk van baksteen en Doornikse kalksteen, oorspronkelijk voorzien van een gekanteelde weergang en polygonale spietorentjes. Deze laatste architectonische gevelonderdelen, ontleend aan de middeleeuwse versterkte woningbouw werden pas in de loop van de 19de eeuw gesupprimeerd.