Het station van Aalst was het belangrijkste knooppunt op de private spoorlijn 'Dender en Waas' die in concessie werd gegeven in mei 1852 aan de 'Société Anonyme du chemin de fer de Dendre-et-waes et de Bruxelles vers Gand par Alost'. Het station geldt als belangrijkste station langs de lijn en werd net als alle andere spoorweggebouwen langs de lijn vorm gegeven door huisarchitect van de Société: Jean-Pierre Cluysenaar.

in casu bouwhistorische waarde: Het station van Aalst geldt als vlaggenschip van de lijn 'Dender en Waas' en werd vorm gegeven door huisarchitect van de compagnie: Jean-Pierre Cluysenaar. Zijn opdracht was dubbel: ontwerp van spoorweggebouwen waarvoor geen historische voorbeelden bestonden en een vormentaal vinden die reizigers verwelkomde maar tevens stadsbewoners een gevoel van trots moest geven. Daarom koos Cluysenaar ervoor niet enkel het station te ontwerpen maar ook het aansluitende plein en stratenpatroon. Daardoor kon hij één wand van het plein invullen met zijn stationsontwerp (hoofdgebouw+ 2 torens). De voorzijde van het station was gericht op de stad wat voor zijn stationsontwerpen afweek van alle andere stations langs de lijn die gericht waren op de spoorweg Beide torentjes herbergden functies gekoppeld aan het aankomend verkeer ("Bureau de I'Octroi" en "Corps de Garde") en sluiten het stationsplein op de hoeken visueel af.

Jean-Pierre Cluysenaar koos voor een 'station de ville' met grootse allure en dimensies. Gelegen in de stad Aalst kreeg het kasteelallures met een arcadengalerij, torens (3 stuks, één geïntegreerd in het hoofdgebouw en twee losstaande), kantelen, steekboogfriezen, steekboognissen, druiplijsten,... verwijzend naar de historische gebouwen in de binnenstad. Hij vervolledigde zijn pseudo-middeleeuwse, pittoreske stijl met het gebruik van lokale, Belgische materialen als rode Boomse baksteen (papesteen) voor het metselwerk en blauwe hardsteen uit Soignies of Maffles voor details en zuilen aangevuld met houtwerk in superieur Noors grenen.

Indrukwekkend 'station de ville' uit 1854-1856 langs de nieuw aangelegde concessiespoorlijn Dender enWaas. Het gebouw geldt als een nieuw 19de-eeuws gebouwentype gekoppeld aan de introductie van het spoor in Vlaanderen waarvoor nieuwe gebouwentypes en vormgeving dienden ontwikkeld. Het station van Aalst is het enige bewaarde station dat in zijn exterieur (hoofdgebouw en twee torenvormige bijgebouwen) de visie van Cluysenaar omtrent spoorarchitectuur, zijn functies en uitstraling, in stedelijke context zichtbaar maakt.