De parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen is, met inbegrip van de omheinde voortuin en van de cultuurgoederen zoals opgesomd in de waarden, beschermd als monument.
Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen van 's Gravenjansdijk met inbegrip van de omheinde voortuin is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
in casu architectuurhistorische waarde:
De cultuurgoederen die er integrerend deel van uitmaken als bijhorend kerkmeubilair zijn: Het hoofdaltaar, het altaar van Onze-Lieve-Vrouw met retabel, het altaar van de Heilige Lodewijk met retabel, twee koorzitbanken, de preekstoel, twee biechtstoelen, twee barokke engelenbeelden en heiligenbeelden op consoles: Heilig Hart van Jezus, Heilig Hart van Maria, Onze-Lieve-Vrouw Mater Dei, Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, Heilige Jozef, Heilige Antonius, Heilige Theresia, Heilige Wivina en de Heilige Godelieve op console, beeld van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen, de omlijste kruiswegstaties.
Het imposante bakstenen kerkgebouw van 1906 naar ontwerp van de Gentse Sint-Lucasarchitect Henri Valcke, is een mooi voorbeeld van de voortlevende neogotische architectuur die symbool moest staan voor de nieuwe parochiegemeenschap. Binnen het oeuvre van architect Valcke sluit het werk het beste aan bij de neogotische kerken in de Sint-Lucastraditie.
Architectuurhistorisch is dit gebouw representatief voor de late neogotische richting gekenmerkt door traditionele bouwmaterialen zoals baksteen en natuursteen en bouwonderdelen als spitsboogvensters met neogotisch maaswerk en glas-in-loodvulling of lancetvensters en eerlijke structuren als de bak- en zandstenen gewelven en natuurstenen zuilen.
De artistieke waarde ligt vooral in de samenhang van het homogeen en goed bewaard interieur en het mobilair. Het is een geslaagd totaalconcept van bak- en hardstenen kruisribgewelven gedragen door stoere hardstenen zuilen en polychrome beschilderingen in combinatie met het kwalitatief hoogstaand neogotisch mobilair van het bekende Gents kunstenaarsatelier van Albert Sinaeve D'hondt, de figuratieve glasramen van het Gents glazeniersatelier van Henri Coppejans en de neogotische sculpturen, waarbij de kruisweg van Aloïs De Beule van 1902 een bijzondere plaats inneemt.
Ingeplant aan de rand van de polders, omgeven door een tuintje en van de straat afgesloten door een ijzeren hekwerk op lage bakstenen voet, is de kerk een beeldbepalend component van het poldergehucht. Vooral door de achteraan, naast het koor ingeplante stoere toren heeft het gebouw een bakenfunctie in het omgevend polderlandschap.