mooi voorbeeld van een in kern vermoedelijk circa 1780 te dateren, classicistische plattelandspastorie in de vorm van een bak- en natuurstenen dubbelhuis met symmetrische en evenwichtige gevelopbouw waarvan het huidige voorkomen teruggrijpt op aanpassingen uit 1826 en 1876. Het sobere buitenaspect manifesteert zich ook in het interieur dat een traditionele binnenindeling combineert met een overwegend 19de-eeuwse aankleding.
Verbonden met de kerk door middel van een smeedijzeren hekken in de kerkhofmuur vormt de pastorie niet alleen historisch-typologisch maar ook ruimtelijk-visueel één geheel met de aangrenzende parochiekerk.