Beschrijving
De bescherming omvat de woning van Pieter De Bruyne met inbegrip van de cultuurgoederen zoals het vast en los meubilair en de verlichtingsarmaturen.
Waarden
De selectie van beschermingswaardig geachte woningen binnen het thematisch-typologisch kader van de architectenwoningen in Vlaanderen, omvat vier woningen in Oost-Vlaanderen die een exemplarisch karakter vertonen binnen het oeuvre van de architect. Zij vervullen een voorbeeldfunctie, zowel binnen het eigen oeuvre van de architect of ontwerper, als voor zijn tijdgenoten. De erfgoedwaarde van de geselecteerde architectenwoningen ligt vooral in de oorspronkelijkheid en de zuiverheid waarmee ideeën, opvattingen, tendensen, stijlkenmerken of bouwkundige experimenten ten uitvoer worden gebracht. De architectenwoning vertoont tevens een symbolische betekenis als de leefomgeving van de architect en de plek waar zijn oeuvre tot stand is gekomen.
Pieter De Bruyne, één van onze meest toonaangevende interieurarchitecten en meubelontwerpers, verwezenlijkte een hoogst persoonlijke woning met atelier en toonzaal met een unieke ruimtelijke ervaring, circulatie en lichtinval rond specifieke meubelstukken.
De woning van ontwerper Pieter De Bruyne met inbegrip van de cultuurgoederen die er integrerend deel van uit maken is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: gaaf bewaarde architecten/kunstenaarswoning en atelier in stedelijke context, een uniek tijds- en persoonsdocument met een hoogst oorspronkelijk interieur representatief voor de vroege jaren 1970, met aangepaste meubels uit de jaren 1950 tot 1975, ontworpen door de kunstenaar zelf, aangevuld met bekende eigentijdse designstukken. Deels gerealiseerd in een eind 19de-eeuwse woning en uitgebreid met een functionele nieuwbouw. Vooral in de bestaande 19de-eeuwse ruimten werden de grenzen van de ruimtelijke verbeelding maximaal afgetast. Lichtschachten voor dag- en kunstlicht doorbreken en verbinden de opeenvolgende niveaus en geven een nieuwe dimensie aan de bestaande formele ruimte-indeling.
De geladenheid van de kamers aan straatzijde staat in contrast en ook in verbinding tot de functionele, open en luchtige nieuwbouw waar natuurlijk licht overvloedig binnenvalt.
Specifiek voor de binneninrichting van de woning is de volkomen, doosvormige aankleding met een strakke vlakverdeling en een sterke accentuering, of een in elkaar vloeien van vloer, wand en zoldering.
Karakteristiek voor de nieuwbouw is de veelvuldige toepassing van schuivende panelen die de ruimtes indelen of ontsluiten, en de aanwezigheid van de open wenteltrap als verticale circulatie-as.
artistieke waarde
Eén van de hoogtepunten van de interieurkunst uit de naoorlogse periode in Vlaanderen. De architectuur van het gebouw, zowel het bestaande 19 de -eeuwse rijhuis als de toegevoegde nieuwbouw, is slechts het omhulsel van een uitzonderlijk interieur met een unieke ruimtelijke ervaring. Het komt voor als een compacte doos, geconcipieerd als een meubelstuk in drie dimensies, in de uitwendige schil ingepast, en er per definitie onlosmakelijk mee verbonden. Elke afzonderlijke ruimte vormt een assemblage van wand-, vloer- en plafondbekledingen, met ingebouwd meubilair (wandkasten, sokkels, lichtbakken, zitbanken e.d.) en aangepaste verlichting (dag- en kunstlicht). Alles wat niet onroerend is door bestemming, in casu het losse meubilair (meubels, verlichtingsarmaturen en sierstukken) is voor dit specifieke interieur geconcipieerd door Pieter De Bruyne. In de 'blauwe kamer' en de 'rode kamer', is de ruimte zelfs rond specifieke losse meubelstukken opgebouwd, zowel in een ruimtelijke, vormelijke en semantische als in een functionele dialoog. Dit losse meubilair biedt tevens een representatief overzicht van het oeuvre van Pieter De Bruyne, een internationaal vermaard en toonaangevend meubelontwerper.