historische en historische, in casu architectuurhistorische waarde:
Een 1610 gedateerd waterkasteeltje gebouwd door de welstellende Brusselse burger Henricus Madoets als lusthof of buitengoed aan de oostrand van het dorp, langsheen de oude Brusselsebaan, dat in het derde kwart van de 18de eeuw door de Brusselse handelaar en meester-stofkramer Henricus Hospies werd verrijkt met enkele monumentale Lodewijk XV-accenten en in 1908, na sloping van de hoevegebouwen, door advocaat-kunstschilder Henri Dereine werd omgevormd tot een romantisch-pittoresk kasteel site met landschappelijk park.
Ingevolge de duidelijk afleesbare historische gelaagdheid en continuïteit vormt de grotendeels binnen haar oorspronkelijke afbakening bewaarde site een opmerkelijke illustratie van drie eeuwen woon- en leefcultuur van de gegoede burgerij. Typologisch vormt het 1610 gedateerd kasteel een zeldzaam bewaard voorbeeld van een niet alleen gedateerd, maar tevens door eigentijdse iconografie gedocumenteerd begin 17de-eeuws lusthof, gebouwd door een welstellende burgerij in de vorm van een kleine, volledig in Diegemse steen opgetrokken, door ronde hoektorens geflankeerde waterburcht met voorliggend neerhof, het geheel omsloten met een hoge natuurstenen ommuring.
De eveneens in lokale natuursteen opgetrokken rechthoekige poortvleugel met mansardedak vormt een representatief en gaaf bewaard voorbeeld van een 1767 gedateerd poortgebouw annex wagenhuis met fraaie Lodewijk XV-detaillering waarbij de frontonbekroning zijn pendant vindt in de in 1773 eveneens gemonumentaliseerde, oostelijke kasteelgevel.
Het huidige romantisch-pittoresk kasteeltje met dienstgebouwen, ingeplant te midden van zijn historische ommuring en ontsloten door een dubbele wilgendreef en een westwaarts verlegde poort ingang vormt een opmerkelijk, in- en uitwendig gaaf bewaard voorbeeld van een historiserend restauratie- en verbouwingsproject met dominant burchtaspect, in 1908 gerealiseerd naar ontwerp van de Brusselse architect Abeloos. Het uit dezelfde periode daterende romantische, landschappelijk park van 1 hectare 37 are met onder meer een serpentinevijver, een boogbrug en enkele merkwaardige bomen sluit hierop naadloos aan en versterkt de ensemble- en authenticiteitswaarde van de globale site.

De historische gelaagdheid manifesteert zich ook in het interieur met- zijn monumentale trap en merkwaardige huiskapel in Lodewijk XV-stijl terwijl de overige, overigens intact bewaarde historiserende stoffering uit 1908 stilistisch refereert aan het buitenaspect: parketvloeren (granitovloer in de hal), houten lambriseringen met briefpanelen, ingewerkte tapisserieën of schilderingen op doek van de opdrachtgever, houten balkenzolderingen, gedrukte spitsbooggewelven, neo-middeleeuwse schouwen in witte natuursteen, al dan niet beglaasde deuren in pitch-pine, houten binnenluikjes en daarenboven een uit dezelfde periode daterend schildersatelier.