in casu historische-geografische waarde:
Voor de historische geografie van de streek is het Goed te Parijs belangrijk als een van de uitzonderlijk gaaf bewaarde en goed gedocumenteerde historische pachthoeven, opgericht door particulieren met stedelijk kapitaal. Deze solitaire hoeven speelden namelijk een belangrijke rol bij de grote Vlaamse ontginningsbeweging in de middeleeuwen en liggen aan de basis van het gesloten landschap in Zandig Vlaanderen. Als geïsoleerde hoeve is het Goed te Parijs een zeer representatieve materiële getuige van deze sociaaleconomische context, waarbinnen het omringende landschap ontstond.

in casu architectuurhistorische waarde:
Architectuurhistorisch is de hoeve zeer illustratief voor het in de Vlaamse Zandstreek overwegende hoevetype met losstaande bestanddelen geschikt op een open erf en omgeven door een rechthoekige omgrachting. De aanwezigheid van een representatief gebouwenbestand dat in kern vermoedelijk nog teruggaat tot de 17de eeuw, en de bijhorende erfgoedcomponenten als grachten, dreven, waterpoelen, hoogstamboomgaard, geven het complex een uitzonderlijke ensemblewaarde binnen een waardevolle cultuurlandschappelijke context.
Het boerenhuis is een typisch langgestrekt gebouw dat zijn bouwhistoriek nog duidelijk laat aflezen onder meer in de zijpuntgevel met verschillende vlechtingen en de verschillende venstervormen uit de 18de en 19de eeuw. Het korfboogdeurtje met nog authentiek schrijnwerk, op kenmerkende wijze gevat in een uitspringende omlijsting met bekronende geprofileerde lijst en de getraliede houten ramen met luiken, wijzen op een 18de-eeuwse bouwfase. De indeling binnenshuis is traditioneel met typische centrale woonkamerkeuken, links en rechts geflankeerd door verschillende kamers, en twee opkamers boven de gewelfde kelders aan de achterzijde en bewaart een aantal authentieke elementen zoals de Vlaamse haard, de balkenstructuur en het 19de-eeuwse schotelhuis.
De imposante witgekalkte en bakstenen bedrijfsgebouwen met hun constructief merkwaardige kenmerken vormen ook historisch en functioneel een eenheid met het boerenerf. De schuur is een typologisch interessant voorbeeld van een dwarsschuur met een vrij goed bewaard schaargebint op houten standvinken. De 19de-eeuwse stallen zijn een zeer representatief voorbeeld van authentieke en intact bewaarde koeienstallen met hun behouden hardstenen tussenschotten, voederbakken, troggewelfde plafonds en bakstenen vloeren.

Het Goed te Parijs is als site met walgracht een mooi voorbeeld van een laatmiddeleeuwse ontginningshoeve waarvan de oudst gekende archivalia teruggaan tot de 14de eeuw en die vermoedelijk ontstaan is tijdens de grote ontginningsbeweging van de 11de-13de eeuw. Ook de omringende blokpercelering en het samengestelde grachtensysteem wijzen op een laatmiddeleeuws bewoningspatroon.