De site van de Sint-Jan-Baptistkerk met omringend kerkhof en aanpalende perceel tot de oude Leiebocht is als cultuurhistorisch relict van uitzonderlijke waarde als voorbeeld van een vroeg middeleeuwse kerksite, mogelijk van een eigenkerk, ingeplant op het neerhof van de ten zuiden ervan gelegen voormalige castrale motte, kenmerkend ingeplant op de rand van een terrasrestant aan de buitenbocht van de oude Leie.

in casu architectuurhistorische waarde:
Architectuurhistorisch is de bakstenen hallenkerk in neogotische stijl, ontworpen door architect Henri Valcke in 1903-1908 een mooi voorbeeld van vernieuwde kerk met integratie van de oude achthoekige vroeg gotische toren met vierkante onderbouw.
Binnen het oeuvre van architect Valcke is deze kerk een vroeg voorbeeld van neogotische kerkbouw. De in 1942 als monument beschermde toren maakt integraal deel uit van het huidige concept en geeft het gebouw een atypisch maar opmerkelijk voorkomen.

Voornamelijk het barokke, van de oude kerk overgeplaatste eikenhouten meubilair, namelijk het tochtportaal, gedateerd "anno-1654" in Vlaamse barok met kenmerkende getorseerde zuilen, gevleugelde engelenhoofdjes en herme op de makelaar is, voor een plattelandskerkje, een uitzonderlijk en artistiek kunstwerk. De gebeeldhouwde biechtstoel met kenmerkende barokelementen zoals hermen, maskerkoppen en vruchtenslingers, getuigt eveneens van een kwalitatieve stijl.
Ook het neogotische meubilair, specifiek ontworpen door beeldhouwer Edmond Vanden Eynde voor de nieuwe kerk in 1908, zoals de altaren, preekstoel en koorbanken, zijn kunstzinnig uitgevoerd en representatief voor de toenmalige neogotische kerkstoffering.

De kerksite heeft een belangrijke bakenfunctie en beeldbepalende rol in de ruimtelijke context. Het is een kernpunt wegens zijn visuele, cultuurhistorische en sociaal-culturele context.
De parochiekerk veruitwendigt de duurzaamheid en de identiteit van de gemeenschap op deze plaats. Het nog in gebruik zijnde kerkhof vervult nog steeds een rol in het dorpsleven.