Beschrijving
De bescherming omvat een deel van het klooster van het Sint-Vincentiusinstituut, meer bepaald het gebouw met de neogotische kloosterkapel van de zusters Sint-Vincentius a Paulo en een overdekte speelplaats in de onderbouw.
Waarden
De voorgelegde lijst van de beschermenswaardig geachte objecten omvat een diversiteit aan religieus bouwkundig erfgoed, dat zich op het grondgebied van Dendermonde en haar deelgemeenten bevindt en na inventarisatie van het bouwkundig erfgoed van Dendermonde werd geselecteerd. Het gaat om 18de-, 19de- en 20ste-eeuwse gaaf bewaarde kapellen, kerken en een memoriekruis die representatief zijn voor het rijke religieuze verleden in de regio. Deze objecten vertonen voldoende intrinsieke kwaliteiten qua historische of cultuurhistorische betekenis of architecturale vormgeving en qua authenticiteit, representativiteit, zeldzaamheid of gaafheid om het algemeen belang van het behoud te verantwoorden.
Deel van het klooster van het Sint-Vincentiusinstituut omvattende het gebouw met overdekte speelplaats op de begane grond en kapel op de bovenverdieping is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
artistieke waarde, historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: De kapel van het klooster van de zusters Sint-Vincentius a Paulo van 1901-1902 naar ontwerp van stadsarchitect Alexis Sterck, ter vervanging van een oudere, is een voorbeeld van een goed bewaarde neogotische kloosterkapel alwaar de éénheid tussen exterieur en interieur inclusief de neogotische aankleding en meubilair behouden bleef. Daarenboven is het één van de weinige vooroorlogse gebouwen in Dendermonde die tijdens de Eerste Wereldoorlog van de Duitse vernielzucht gespaard bleef.
De kapel is conform de kloosterkerk-typologie ingericht op de eerste verdieping, de lagere onderbouw wordt gebruikt als speelplaats en is onlosmakelijk verbonden met dit type van gebouw.
Het betreft een traditioneel opgebouwd sober eenbeukig bakstenen kloostergebouw van twee bouwlagen onder een zadeldak met een smaller en lager vijfzijdig koor. De noordelijke voorpuntgevel is uitgewerkt met een bogenfries, een groot spitsboogvormig venster en een dito deur onder een bekronend dakruitertje.
Het kapelinterieur met gepolychromeerd houten spitsbooggewelf met ribben bleef gaaf bewaard. De aankleding is grotendeels in neogotische stijl uitgevoerd en omvat onder meer een hoofdaltaar gewijd aan het Heilig Hart van Jezus en zijaltaren gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw en Heilige Jozef. In het middenschip en doksaal bevinden zich een diversiteit aan gepolychromeerde beelden op consoles namelijk Sint-Gerardus, Sint-Carolus Boromeus én Sint-Vincentius met twee kinderen (oostzijde); Sint-Antonius van Padua, Sint-Gertrudis én Sint-Alfonsus op de plaats van het vernielde beeld van Heilige Roza (westzijde); boven het doksaal de beelden van Heilige Rita en Heilige Theresia. Aan de triomfbalk hangt een groot gepolychromeerd houten Christusbeeld.
Prachtig snijwerk met kenmerkende neogotische motieven in o.m. lambrisering, biechtstoelen, stoelen met initialen "S.V." bleef behouden. Figuratieve en decoratieve glas-in-loodramen naar ontwerp van de Brugse glazenier Lonis Grossé van 1902 bleven eveneens in situ bewaard.