in casu architectuurhistorische waarde: De vrijstaande 18de-eeuwse veldkapel ter ere van Onze-Lieve-Vrouw gelegen aan een wegel in de velden op een deels omhaagd perceel met een geplaveid pad en achterliggend bedevaartplein geldt als baken en herkenningspunt in de omgeving.
Deze goed onderhouden kapel dateert van 1763 en is een uniek voorbeeld van een intact gebleven landelijke devotiekapel in barokstijl met waardevol interieur en die nog steeds een belangrijke rol vervult als bedevaartsoord.
Het ontstaan van de kapel klimt op tot 1671 en concentreert zich rond de legenden van het Onze-Lieve-Vrouwebeeldje met kind dat aan de gelovigen aanwees dat het op de Lambroe(c)kkouter wilde vereerd worden. Het beeld werd eveneens op miraculeuze wijze ongeschonden teruggevonden na een brand in de 18de eeuw waarna de kapel in 1763 volledig diende heropgericht te worden. Het Onze-Lieve-Vrouwebeeldje bleef zelfs gevrijwaard na meerdere diefstal- en vernielingspogingen.
De artistieke waarde wordt gevormd door het gaaf bewaard interieur in barokstijl, waarbij het stucwerk op het tongewelf met chronogram en het portiekaltaar de meeste aandacht trekken en getuigen van groot vakmanschap. Het gepolychromeerd houten portiekaltaar, bekroond met een klokgevel, is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw en herbergt centraal het gekroond houten devotiebeeld van Onze-Lieve-Vrouw met kind onder een troonhemel.
Voorts herbergt de kapel diverse interieurelementen onder meer kubus- en balkvormige consooItjes met eenzelfde marmerschildering als het altaar, andere kleine devotionalia, een aantal bidstoelen en -bankjes én een prachtige vloer in zwarte en witte vloertegels met een fragment in rode marmer.