in casu architectuurhistorische waarde:
Het gebouw van het vredegerecht is illustratief voor een gebouw met openbare functie opgetrokken tussen 1895 en 1899 in een voor die tijd representatieve neogotische baksteenarchitectuur. Het ontwerp van de Gentse architect Henri Vaerwyck, gekend als neorenaissancebouwmeester, en de Eeklose stadsarchitect Frans Van Wassenhove, ontwerper van vooral neogotische bouwwerken, getuigt van een talentvolle samenwerking tussen beide architecten. Het kwaliteitsvol gebouw is belangrijk als getuige van hun architecturaal oeuvre. Het is een gaaf bewaarde constructie met een opmerkelijke polychrome geveldecoratie door het gevarieerd en subtiel materiaalgebruik. Vooral het speelse klokkentorentje en de gesmeed ijzeren bekroningen, gevelankers en het balkon getuigen van een kwalitatieve ambachtelijke uitvoering en kunstzin. Het gebruik in de constructie van troggewelven op ijzeren liggers op de bovenverdieping verwijst naar het industrieel tijdperk en de nieuwe verworvenheden ervan.