in casu architectuurhistorische en cultuurhistorische waarde:
Typerend landelijk architecturaal geheel gevormd door een vrij grote gesloten bakstenen hoeve overwegend daterend uit het tweede en derde kwart van de 19de eeuw, teruggaand op een oudere hoeve met losse bestanddelen.
Het boerenhuis van het type boerenburgerhuis, met neoclassicistische deuromlijsting in de erfgevel, verenigt ook binnenshuis karakteristieken van het traditioneel boerenhuis met stijlinvloeden van de burgerhuizenbouw. De gedeeltelijk houten dwarsschuur als rest van houtbouw en de overdekte gemetste mestput op de binnenplaats verlenen de entiteit een zeldzaam karakter.
Belangrijke aspecten van de voor de hoevebouw specifieke landschappelijke context, zoals een boom als merkteken naast de ingang, een bijhorend begraasd erf met hagen, achtererf met bakhuis en boomgaard, bleven behouden als markante componenten behorend tot het origineel kader van een traditioneel boerenerf.