in casu architectuurhistorische waarde: De bakstenen parochiekerk is het enig bewaard gebleven gebouw in de dorpskern van het grensdorp Middelburg, de rest van de nog bestaande oude dorpsbebouwing verdween in en na de Tweede Wereldoorlog. Representatief voorbeeld van een aanvankelijk gotische dorpskerk, waarvan de reeds beschermde oudere delen, zijnde koor, transept en toren uit de 15de eeuw door de neogotische aanpassingen en de uitbreidingen van het schip door architect F. Van Wassenhove van Eeklo uit het einde van de 19de eeuw, resulteerden in een sober homogeen geheel met een zekere stijleenheid, zowel in- als uitwendig. Als uitbreiding van de reeds beschermde oude delen van de kerk is een bescherming van het volledige kerkgebouw met inbegrip van de Lourdeskapel en het ommuurd kerkhof aangewezen.
Het kerkhof is een uitzonderlijk geworden voorbeeld van een kerkhof rond de kerk. Belangrijkste elementen op het kerkhof, naast het opmerkelijk toegangshek van 1861, zijn het met ijzeren hekwerk afgesloten gedeelte ten zuidwesten van het transept, zogenaamd 'Het Hofken', met een calvariegroep in terracotta, oorspronkelijk behorend bij de in de transeptmuur ingemetselde grafsteen van kanunnik J. De Bouck van 1761, en het sterk opvallende grafmonument van politicus en kanunnik J.O. Andries voor de calvariegroep.