in casu architectuurhistorische waarde: Het kasteeldomein van Reesinghe is als historische site van het heerlijk kasteel van de machtige heren van Maldegem met zijn behouden omgrachting en motte een zeer belangrijke getuige van het feodaal verleden van Maldegem.
De bouwhistoriek, van versterkte hoeve tot kasteel en landhuis, is illustratief voor de lange occupatiegeschiedenis van de site waarbij het huidige midden 19de-eeuws jachtpaviljoen het sluitstuk vormt. Als neogotisch landhuis van 1854-58, ontworpen door architect Eugène Carpentier, is het huidig kasteel een mooi voorbeeld van burgerlijke neogotische baksteenarchitectuur.
Binnen het oeuvre van de architect is het een vrij vroeg en zeer authentiek behouden gebouw, het eerste in een reeks belangrijke realisaties van deze architect in de gemeente. Vooral de verzorgde afwerking van de baksteenprofielen en traceringen getuigen van een hoge kwaliteit en authenticiteit als toonbeeld van neogotische bouwkunst.
Het bijhorend koetshuis met in oorspronkelijke staat bewaarde paardenstallen, eveneens van de hand van architect Carpentier, vormt één architecturaal en homogeen geheel.
De zogenaamde ijskelder met toegangstrap en fraai bakstenen toegangssas, gelokaliseerd op de oude, door grachten omgeven motte, is mogelijk een restant van een vroegere constructie die in verband kan gebracht worden met de legende van het 'Heerken van Maldegem' en in de 19de eeuw getransformeerd werd tot ijskelder als integrerend deel van het kasteeldomein.
De neogotische Onze-Lieve-Vrouwekapel, opgericht circa 1860 door de kasteelheren op hun domein maar door haar ligging bij de steenweg ook toegankelijk voor de omwonenden, is een materiële getuige van lokale volksdevotie en de hechte verbondenheid van de vroegere maatschappij met het religieus leven.
De twee imposante linden bij de toegangsbrug getuigen door hun inplanting en respectabele afmetingen en vorm die reeds sinds het begin van de 19de eeuw als dusdanig beschreven en getekend zijn, van hun hoge ouderdom en historisch belang.
De verschillende onverharde en gave dreven, aangelegd samen met het nieuwe kasteel in het midden van de 19de eeuw zijn de dragers van de ruimtelijke structuur van het midden 19de-eeuws kasteeldomein en bepalen door hun beeldbepalend karakter de wijde omgeving. Door de dreven loopt de aanleg van het parkdomein door in het landschap. Hun onverharde karakter laten duidelijk de typische zandige bodem van de streek zien. Dit drevenpatroon omvat de zogenaamde Oude Kasteeldreef, een naam die nog verwijst naar het vroeger kasteeldomein, met imposante beuken- en eikenrijen die het parkbos en het Warandebos in het westen begrenst, de eikendreef die het 19de-eeuws neerhof met de Brugse Steenweg verbindt in het oosten, de noordelijke beukendreef is de as van het kasteel tussen de omgrachting en de oost-west-georiënteerde populierendreef tussen de Koning Albertlaan en de Kapellestraat.
Het huidig Warandebos, waarvan de naam verwijst naar de historische warande van het heerlijk kasteel van Reesinghe is exemplarisch voor de evolutie van een oud bos dat midden 19de eeuw om sociaal-economische redenen ontbost werd en na de economische heropleving eind 19de eeuw herbebost werd. Historisch en visueel maakt het integrerend deel uit van de kasteelsite.