De Doornzeledries te Evergem is beschermd als landschap. De als monument beschermde Doornzelemolen maakt ook deel uit van het beschermde landschap.

Het beschermingsdossier motiveert de esthetische en historische waarde van de Doornzeledries als volgt:

esthetische waarde: Doornzele is vooral bekend om zijn mooie en goed bewaarde dries. In de schaduw van de bomen die de dries afzomen heerst een landelijke rust. De Sint-Petrus- en Pauluskerk is door haar centrale ligging een dominant element in het aanschouwen van de dries. De westzijde wordt beheerst door de molenwal met bakstenen romp.

historische waarde: het gehucht Doornzele is één der oudste nederzettingen van Evergem en zou etymologisch wijzen op een Frankische hoeve (sala) in een doornige streek. Bij de cisterciënzerabdij van Doornzele (1234-1796) groeide een gehucht rond een dries. De omwonenden kregen deze oppervlakte in gemeenschappelijk vruchtgebruik. Op de dries bestonden volgens het gewoonterecht twee prerogatieven: het plantrecht en het weiderecht. In het drieslandschap is het verschil in bodemgebruik nog duidelijk visueel waarneembaar. De beplante delen (delen met plantrecht) bevinden zich rondom het centrale, niet-beplante deel van de dries. Het weiderecht wordt door de omwonenden niet meer gebruikt. Zowel onder de bomen als op het centrale deel groeit er gras. Het maaien gebeurt nu door de gemeente. Naast de nog visuele herkenbaarheid van plant- en weiderecht is het feit dat de dries in oppervlakte nagenoeg ongewijzigd is gebleven een belangrijk gegeven.