De artistieke waarde van de gedeeltelijk in het oud collegegebouw ingerichte 19de-eeuwse refter: oorspronkelijk door (nog bewaarde) gietijzeren kolommen in twee beuken onderverdeeld en voorzien van - thans deels achter muurbekleding verborgen trompe-l'oeilmuurschilderingen, voorstellende landschappen met op het voorplan geschilderde zuilen, alsook van architecturale omlijstingen van deuropeningen.

De historische waarde van het collegegebouw: als voorbeeld van barokarchitectuur uit het eerste kwart van de 17de eeuw, met stijlkenmerken die ruim een eeuw later(!) bij de bouw van de kerk werden overgenomen.

De historische waarde van het internaatsgebouw: als voorbeeld van een streng classicistisch gebouw naar ontwerp van L. Montoyer in het laatste kwart van de 18de eeuw gebouwd, oorspronkelijk met slechts twee bouwlagen, met centraal gedeelte in zandsteen onder driezijdig gevelfronton met wapenschild van het graafschap Aalst, met later aangebrachte mezzanineverdieping onder mansardedak, op het gelijkvloers rondboogvensters die bij de zijrisa1ieten als rondboogarcaden worden herhaald en in de Klapstraat streng gesloten bakstenen gevel.

De historische waarde van de nieuwe schoolvleugel uit 1937 naar ontwerp van architect A. Bressers: als voorbeeld van Nieuwe Zakelijkheid, hier toegepast voor de bouw van een school en gekenmerkt door een contrast tussen horizontaal gelede lagere vleugels en een verticaal opgaand centraal (hoek)accent met afgeronde hoekpartij, voorts gekenmerkt door een merkwaardig vernieuwende ruimtewerking door de brede, goed belichte monumentale trap die aan de buitenzijde geaccentueerd wordt door een gevelhoge glaspartij, en de brede centrale gang waarop ook klasvensters uitgeven.

De historische waarde van een midden 17de-eeuwse als klasgebouw bestemde schoolvleugel: opgetrokken met baksteen en gebruik van zandsteen bij plint, cordons en vensteromlijstingen, met later aangebrachte mezzanineverdieping onder mansardedak en in 1937 nieuw opgetrokken voorgevel in de Pontstraat met toegangspoort en verticaal opgaande beglaasde erker.

Gebouwd in bak- en zandsteen, voorbeeld van een typisch barokke kerkarchitectuur in de stijl van de Jezuïetenkerken, daterend van 1730 (gevelankers), waardoor wordt aangetoond hoe deze barokstijl nog in de 18de eeuw in onze gewesten levendig was, ofschoon de interieurafwerking van deze éénbeukige kerk met driezijdig koor meer aanleunt bij de voor deze tijd geldende "classicerende" stijl met veeleer sobere afwerking waarbij het accent wordt verlegd naar het barokke altaar en de ovale, van festoenen voorziene schilderijen.