De bescherming omvat de parochiekerk Sint-Mauritius. In hetzelfde besluit werd de omgeving van de kerk, pastorie en motte als dorpsgezicht beschermd.

Het beschermingsdossier motiveert de architectuurhistorische waarde van de Sint-Mauritiuskerk als volgt: "als kerk met vroeggotische 13de-eeuwse westtoren en –gevel, 15de-eeuwse middeubeuk en laat-15de-eeuws of begin-16de-eeuws koor, met voor de laatgotische (16de-eeuwse) dorpskerken eigen 3/6 koorsluiting, met laatgotische zijbeukstraveeën uit de late 15de-vroege 16de eeuw, en een in de 18de eeuw verbouwde zuiderzijbeuk, 18de-eeuwse westelijke traveeën en in de 19de eeuw bijgevoegde sacristieën, het geheel gebouwd in Lediaanse zandsteen en - voor de recentere verbouwingen - baksteen."