Beschrijving
De bescherming als monument omvat de oprit, de hoofdlaan met gietijzeren grafkruis, het toegangshekken, het centraal aangelegd deel met calvarieberg en graftekens en de grafkapel van familie De Naeyer.
Waarden
Deel van de gemeentelijke begraafplaats: oprit, hoofdlaan met gietijzeren grafkruis, toegangshekken, centraal aangelegd deel met calvarieberg en graftekens, grafkapel van familie De Naeyer, is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
artistieke waarde, historische waarde
De kern van het oudste gedeelte van de begraafplaats met hoofdlaan en centrale aanleg is een zeer representatieve getuige van een landelijke begraafplaats uit het einde van de 19de eeuw, aangelegd op initiatief van de gemeente naar de plannen van de Dendermondse stadsarchitect Eduard Bouwens ter vervanging van het parochiaal kerkhof.
De gekasseide oprit met hoge, groenblijvende coniferenhaag is als de oorspronkelijke toegang tot de begraafplaats met axiaal hierop de hoofdlaan en de monumentale calvarieberg met kruis een integrerend deel van het te beschermen deel van de begraafplaats.
Het toegangshek is een fraai voorbeeld van een rococohek, ontworpen in 1775 voor het oude kerkhof en hergebruikt voor de begraafplaats sinds 1896. Zowel de arduinen pijlers als het ijzeren hek getuigen van een grote vakmanschap en kunstzin.
De calvarieberg met monumentaal kerkhofkruis is een zeer waardevol funerair monument in neogotische stijl van de hand van de Dendermondse stadsarchitect Eduard Bouwens, van 1890. De originaliteit blijkt vooral uit de ongewone plattegrond en verzorgde decoratie met zeven nissen waarin de Zeven Weeën van Onze-Lieve-Vrouw voorgesteld worden, refererend aan de diepgaande Mariadevotie van de parochianen van Lebbeke. De terracotta beeldengroepen, gerealiseerd door de Gentse beeldhouwer A. De Lanier, het koperen kruis en het omlopende ijzeren hek getuigen van een artistieke kwaliteit en kunstzinnigheid.
De omringende graftekens, gaande van een gietijzeren grafkruis tot imposante en pompeuze arduinen monumenten, zijn representatieve en waardevolle plaatselijke voorbeelden van de funeraire kunst en symboliek van het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw, voornamelijk gekenmerkt door een neogotische en klassieke vormentaal.
De grafkapel van de familie de Naeyer met rechthoekige omheining is exemplarisch voor het monumentale funeraire erfgoed van de gegoede burgerij in een kenmerkende, op de klassieke tempeltjes geïnspireerde vormentaal.