Beschrijving
De bescherming omvat de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, meer bepaald de erekoer, de collegevleugel met aansluitende toegangspoort langs de Academiestraat uit 1871, de Roelandtvleugel en de vleugel van 1871.
Waarden
Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, meer bepaald de erekoer, de collegevleugel met aansluitende toegangspoort langs de Academiestraat uit 1871, de Roelandtvleugel en de vleugel van 1871 is beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de:
artistieke waarde
Het pand is gelegen op de hoek van de Academiestraat en de Sint-Margrietstraat, rechtover het augustijnenklooster en aansluitend bij de brandweerkazerne, waardoor de site een belangrijke visuele en emotionele baken binnen de stad is.
Het complex is een representatief voorbeeld van de semiopenbare architectuur. Het pand is imposant en straalt door zijn symmetrische gevelopstand en aanleg de idealen van het neoclassicisme uit. historische waarde
in casu architectuurhistorische waarde: : De voormalige collegevleugel is een representatief voorbeeld van een naar vormgeving evoluerend 17de-eeuws gebouwentype waarbij consequent de meest moderne vormgeving werd gebruikt. De vleugel uit de 17de eeuw bewaart een groot deel van zijn oorspronkelijke constructiedelen. In 1737 werd de gevel aangepast in de Lodewijk XIV-stijl. Omstreeks het midden/derde kwart van de 18de eeuw werd het interieur aangepast in rococostijl.
Het pand werd uitgebreid in 1827 naar ontwerp van stadsarchitect en leraar aan de Academie Louis Roelandt. Zowel de gevelafwerking, constructie als het interieur zijn representatief voor de 19de eeuw, voor het oeuvre van Louis Roelandt én het aanpassingsvermogen van L. Roelandt binnen het neoclassicisme.
Het pand werd in 1871 met een vleugel uitgebreid. De architect toonde groot respect voor de reeds aanwezige vleugels op de site zonder daarbij de verwezenlijkingen van de 19de eeuw te verwaarlozen.
De nieuwe toegang links van de collegevleugel dateert van, en is representatief voor, de vormgeving omstreeks 1871.
Het pand is representatief voor een tekenacademie gezien de grote aandacht voor de lichtinval in de ateliers (zenitaal licht). historische waarde
Het 17de-eeuws collegegebouw is een representatief voorbeeld van de onderwijs-verlenende taak van de augustijnen. De bescherming van de voormalige collegevleugel vormt een uitbreiding van de bescherming als monument van het augustijnenklooster en kerk (KB 20/09/58) waardoor het beeld van de aanwezigheid van de augustijnen in Vlaanderen vervolledigd wordt.
Het pand heeft vanaf zijn ontstaan onophoudelijk een onderwijsfunctie gekend.
Het schoolgebouw is een representatief voorbeeld van een in gebruik evoluerend gebouwentype als gevolg van historische omstandigheden. De augustijnenorde, aanwezig in Gent sinds de 13de eeuw, openden in 1609 een college in hun klooster. In 1612 bouwden zij een afzonderlijk gebouw om de onderwijsactiviteiten in onder te brengen. Was het onderwijs in oorsprong een wapen in de Contrareformatie, na de Franse Revolutie staat het gebouw ten dienste van het seculier kunstonderwijs te Gent.
Sinds 1804 is het schoolgebouw onafgebroken de zetel geweest van de in 1754 door kunstschilder Marissal opgerichte "Academie de dessin, d'architecture et de peinture".
De stedelijke school richtte zich op het traditioneel onderwijsprogramma met als belangrijkst voorbeeld de klassieke oudheid. De academie is in de 19de eeuw een centrum geweest voor de opleiding in de officiële neoclassicistische kunst. historische waarde
Beide panden zijn representatieve en toonaangevende voorbeelden van de ontwikkeling van het kunstonderwijs in Vlaanderen en in bijzonderheid in Gent.
Het christelijk geïnspireerd Sint-Lucas dankt zijn ontstaan aan de concurrerende burgerlijk gerichte Academie voor Schone Kunsten.
Beide scholen en hun patrimonium vormen een belangrijke historische link in het onderwijs in Vlaanderen in de 18de en 19de eeuw.