in casu ornithologische waarde: Een broedvogelonderzoek heeft aangetoond dat ongeveer 58 broedvogels in het gebied broeden. Het zijn soorten van open tot gesloten landschappen. Sommige soorten zijn zeldzaam tot zeer zeldzaam in Vlaanderen.

in casu botanische waarde: De milieuomstandigheden zijn zeer verscheiden binnen het afgebakende gebied.
Typische plantensoorten van open water, moerassen, matig tot onbemeste graslanden en/of hooilanden en akkers, natte en droge bossen op zandgrond worden er aangetroffen. Ze kunnen vrij zeldzaam tot zeer zeldzaam zijn in het Vlaamse district en het Waasland.
De bossen op natte bodem kunnen gerekend worden tot het oligotroof tot mesotroof elzenbos. Op minder vochtige plaatsen zijn er kenmerken van eikenbossen op zure zandgronden. In de naaldhoutbossen op drogere zandgronden worden kenmerken van droge heide aangetroffen.
Kenmerken van zogenaamde struisgrasgraslanden worden in drogere stukken aangetroffen (ook langs de paden).

In meer neutrale tot basische omstandigheden worden Calthions aangetroffen, ze zijn beperkt tot het zuidoosten van het gebied.
Tenslotte worden in het gebied, op één plaats zeer uitgebreid, soorten van akkers op relatief voedselarme grond teruggevonden.

Binnen de omschrijving van het gebied is het best bewaarde deel van een verdedigingslinie opgenomen, aangelegd in het begin van de 18de eeuw vanaf Langerbrugge naar de Schelde.
Tevens werd een deel van het Fort Sint-Jan opgenomen dat eveneens deel uitmaakte van deze Linie.
Voor het grootste gedeelte bestaat het gebied uit bossen, akkers en graslanden die een belangwekkende historische evolutie hebben doorgemaakt. Ontgonnen uit het Koningsforeest waarvan het zwaartepunt in de 13de eeuw is gelegen, is het gebied op vrij korte tijd omgezet naar akker en meers. Penningcohieren van het einde van de 16de eeuw samen met figuratieve kaarten van het einde van de 16de eeuw, midden 17de en begin 18de eeuw tonen het ontbreken van grote oppervlakten bos aan.
In de loop van de 18de eeuw is er een stelselmatige bebossing verspreid over het gehele gebied. Ten noorden van de linie vermoedelijk als gevolg van overstromingen en/of turfwinningen. Hier ontstond een nieuw meer rationeler perceleringspatroon.
In de 19de en 20ste eeuw zet de bebossing zich door. Enkele percelen verspreid over het ganse gebied worden opnieuw akker of grasland.

De belevingswaarde van het gebied is groot omdat het landschap sterk gediversifieerd is. Vanop de paden die opengesteld zijn voor het publiek heeft de waarnemer een goed overzicht op de diverse elementen, die het gebied een eigen karakter geven.
De aanwezigheid van een bijna intacte verdedigingslinie uit het begin van de 18de eeuw en een spoorwegberm uit de tweede helft van de 19de eeuw verhoogt de belevingswaarde van het gebied.
De gaafheid van het gebied is zeer groot. Op enkele recente gegraven vijvers na is het gebied de laatste decennia niet aangeroerd.