De bescherming als stadsgezicht omvat de neogotische Sint-Martinuskerk en pastorie naar ontwerp van M. De Noyette en de onmiddellijke omgeving. De kerk werd met inbegrip van cultuurgoederen in 2014 beschermd als monument. De pastorie werd in 1989 afgebroken; op deze plaats werd in 1995 een parkje aangelegd. Deze kerk is niet te verwarren met oude parochiekerk Sint-Martinus waarvan de toren in 1936 en in 1997 de overige delen, namelijk het schip, de zuilen van de viering, het vroeg-19de-eeuws koor en het transept als monument werden beschermd.

De Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen (KCML) bracht een advies uit waarbij de historische en architectuurhistorische waarde van de Sint-Martinuskerk met pastorie en omgeving als volgt werd gemotiveerd: de historische (stadsbeeldbepalende) en architectuurhistorische waarde van de neogotische bakstenen kerk met dito pastorie, die samen met de tussenliggende tuin en ommuring een samenhangend architecturaal en sitebepalend geheel vormen binnen een omringende laat-19de- begin-20ste-eeuwse stadsuitbreiding.