Resultaten aanduidingsobjecten

< Ga naar zoekformulier

Resultaten aanduidingsobjecten

207 resultaten


ID: 148666 | vastgesteld landschappelijk erfgoed

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Op een talud op één van de hoogste punten langs de Heirbaan ligt een geriefhoutbosje. Er zijn onder andere een robinia en een tweetal bindwilgen aanwezig.


ID: 148667 | vastgesteld landschappelijk erfgoed

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Deze hoogstamboomgaard is voor de eerste keer weergegeven op de topografische kaart van 1871 en maakte deel uit van een cluster boomgaarden in de omgeving van de Heirbaan. De huidige boomgaard is volledig omgeven door een meidoornhaag en heeft een toegangshek, dit draagt bij aan de ensemblewaarde. De boomgaard is niet meer volledig, er is hier en daar uitval van oude bomen.


ID: 148668 | vastgesteld landschappelijk erfgoed

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Hoogstamboomgaard van verschillende soorten gelegen langs de Heirbaan. Deze boomgaard is aangelegd tussen 1930 en 1960. Dit sluit nog aan bij de periode van de agrarische geschiedenis waarbij de hoogstamboomgaarden in Haspengouw een grote opkomst kenden en voor commercieel gebruik uitgebaat werden. De boomgaard is redelijk compleet en wordt aan drie zijden begrenst door een meidoornhaag. Aan de zijde van de Heirbaan is er een hazelaarhaag en een ijzeren toegangshek aanwezig


ID: 148679 | vastgesteld landschappelijk erfgoed

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Boomgaard met notelaars. Deze boomgaard dateert uit de tweede helft van de 20ste eeuw en is bijzonder gaaf en compleet. Matig oude bomen, maar nog volledig plantverband, geen ontbrekende bomen. Omgeven door een meidoornhaag en toegang via ijzeren toegangshek.


ID: 174110 | vastgesteld landschappelijk erfgoed

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
De Romeinse weg van Tongeren naar Sint-Truiden doorsnijdt hier de heuvelrug die het interfluvium vormt tussen de vallei van de Herk en de vallei van de Mombeek. Op deze plek is de Romeinse weg wisselend ingesneden als holle weg en aan weerszijden takken verschillende andere wegen en paden hierop aan en doorkruisen ze de Romeinse weg. Het ontstaan van deze holle wegen hangt samen met de fysische gesteldheid van het terrein (erosiegevoeligheid en aanwezige relief) en de invloed van de mens. Langs weerszijden zijn meestal steile wanden te zien die spontaan begroeiden of beplant werden met bomen en struiken (vaak hakhout).


ID: 13539 | vastgestelde houtige beplanting met erfgoedwaarde

Kasteelweg (Tongeren-Borgloon)
Afsluitingshagen gelegen langs de Kasteelstraat en langs de toegangsweg naar het kasteel van Widooie. De afsluitingshagen grenzen de weilanden en akkers langs deze wegen af. Meidoorn is een typische soort die in deze streek zeer veel wordt toegepast in afsluitingshagen.


ID: 13544 | vastgestelde houtige beplanting met erfgoedwaarde

Kasteelweg, Terhove (Tongeren-Borgloon)
Bomenrijen van voornamelijk bruine beuk, aangeplant langs de wegen aan de rand van Widooie, in de omgeving van het kasteel van Widooie en het kasteel Terhove. Nabij de straat Widooierlinde staan enkele jonge kastanjebomen in deze bomenrij. De bomenrijen passen bij de parkbeplantingen van het kasteel Terhove en het kasteel van Widooie.


ID: 13648 | vastgestelde houtige beplanting met erfgoedwaarde

Kasteelweg (Tongeren-Borgloon)
Veekeringshaag van meidoorn. Deze haag werd aangeplant rond een boomgaard, de boomgaard zelf is thans verdwenen. Op de topografische kaart van 1933 verschijnt dit landschapselement voor de eerste keer.


ID: 148672 | vastgesteld landschappelijk erfgoed

Kasteelweg, Terhove (Tongeren-Borgloon)
Bomenrijen van voornamelijk bruine beuk, aangeplant langs de wegen aan de rand van Widooie, in de omgeving van het kasteel van Widooie en het kasteel Terhove. Nabij de straat Widooierlinde staan enkele jonge kastanjebomen in deze bomenrij. De bomenrijen passen bij de parkbeplantingen van het kasteel Terhove en het kasteel van Widooie.


ID: 148721 | vastgesteld landschappelijk erfgoed

Kasteelweg (Tongeren-Borgloon)
Veekeringshaag van meidoorn. Deze haag werd aangeplant rond een boomgaard, de boomgaard zelf is thans verdwenen. Op de topografische kaart van 1933 verschijnt dit landschapselement voor de eerste keer.