84696 resultaten
ID: 17508 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Heppersteenweg 40 (Maaseik)
Bij deze hoeve had de abdis van Thorn een veer, het zogenaamde Groot Veer. Eerste vermelding in 1467. Aangeduid als een langgestrekte hoeve, temidden van de omhaagde hovingen, op de Ferrariskaart van 1771-77.
ID: 15847 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 1 (Maaseik)
Breedhuis van vier traveeën en twee en een halve bouwlaag onder zadeldak, door middel van muurankers gedateerd A 1684. De huidige ordonnantie dateert uit de 19de eeuw.
ID: 2379 | beschermd monument
Hepperstraat 1-12, Vullerstraat 1B (Maaseik)
De bescherming als monument betreft het herenhuis In de Soete Naem.
ID: 20391 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 13 (Maaseik)
Voor het eerst vermeld in 1683. Rijhuis met volledig aangepaste gevel doch oude kern uit de tweede helft van de 17de eeuw.
ID: 20432 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 15 (Maaseik)
Rijhuis met sterk gewijzigde gevel doch oude kern uit de tweede helft van de 17de of de eerste helft van de 18de eeuw.
ID: 15849 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 18 (Maaseik)
Breedhuis van vier traveeën en twee en een halve bouwlaag onder zadeldak, met huidig uitzicht uit de tweede helft van de 19de eeuw doch oude kern uit de tweede helft van de 17de of eerste helft van de 18de eeuw.
ID: 15848 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 2 (Maaseik)
Enkelhuis van twee of drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak, uit eind 17de eeuw.
ID: 15308 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 23 (Maaseik)
Alleenstaand enkelhuis. Diephuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder schilddak met dakkapel, uit de tweede helft van de 19de eeuw.
ID: 20410 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 3 (Maaseik)
Gerestaureerd breedhuis van 1696, met huidige ordonnantie uit de tweede helft van de 19de eeuw en gereconstrueerde benedenverdieping.
ID: 16206 | vastgesteld bouwkundig erfgoed
Hepperstraat 4 (Maaseik)
Dubbelhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak, met huidige gevelordonnantie uit de 19de eeuw, doch oudere kern uit de tweede helft van de 17de eeuw.