Aanduidingsobjecten geven het juridische statuut van een of meerdere erfgoedobjecten weer. Je kan zien of het gaat om een vastgesteld of een beschermd object, UNESCO Werelderfgoed of een erfgoedlandschap.
Ook vastgestelde gebieden waar geen archeologisch erfgoed te verwachten valt zijn opgenomen. Omdat zij net de afwezigheid van erfgoed registreren, vormen zij een buitenbeentje binnen deze module.
Ieder aanduidingsobject is een zo getrouw mogelijke vertaling van de besluiten of instrumenten die tot de vaststelling of bescherming hebben geleid. Bij elk aanduidingsobject is een start- en eventueel ook een einddatum aangegeven.
De module met aanduidingsobjecten is grotendeels ontstaan vanuit de vraag om erfgoedobjecten juridisch te kaderen. Aanduidingsobjecten zijn daarom bijna altijd gekoppeld aan een of meerdere erfgoedobjecten. Het is als het ware een juridische aanvulling ervan. Van op de fiche van een aanduidingsobject is het mogelijk om door te klikken naar:
Welk erfgoed beschermd of vastgesteld wordt, hangt voor een groot stuk af van de klemtonen in het inventarisatiebeleid. In de beginjaren van de inventaris werd er voornamelijk geografisch geïnventariseerd, en dus ook beschermd. Tegenwoordig leiden vooral thematische onderzoeken tot beschermingen.
Daarnaast speelt de evolutie van de regelgeving een cruciale rol in de groei van de module met aanduidingsobjecten. Nieuwe of vernieuwde beschermingsinstrumenten leiden automatisch tot de toevoeging van nieuwe aanduidingsobjecten. De introductie van de nieuwe regelgeving voor onroerend erfgoed leidde bijvoorbeeld tot de geografische vaststellingen van bouwkundig erfgoed met openbaar onderzoek, en de thematisch vaststellingen van gebieden in de Landschapsatlas in functie van hun ruimtelijke verankering in een RUP.