Rechte straat met verschillende aftakkingen. Beginnend bij de Wellingstraat en eindigend bij de Lodistraat. Straat loopt doorheen het Provinciaal domein Lippensgoed.

De naam "bulskampveld" dateert van 1149 en zou zijn afgeleid van het Germaanse "bulnas kampa": het veld van de stieren. In de 17de eeuw wordt het Bulskampveld "de meerse heyde tusschen Ghendt en Brugghe" genoemd. Vanaf de 18de eeuw begon men de woeste grond te ontginnen. De akkers werden omzoomd met dreven en de schraalste gronden bebost. De eerste heer van Bulskampveld, Lambert Malfait, liet rond 1800 zijn hoeve tot kasteel verbouwen. Het huidige neogotische kasteel Bulskampveld dateert van 1887, en werd gebouwd in opdracht van de familie de Meeus. Het park is de verdienste van de familie Lippens. In 1970 kocht de provincie West-Vlaanderen het domein. Bulskampveld maakt deel uit van een ankerplaats. Deze ankerplaats strekt zich uit van de bossen rond het kasteel Driekoningen (zie Drie Koningenstraat nummer 1) van het provinciaal domein Bulskampveld in het noorden (gemeente Beernem en Hertsberge, gemeente Oostkamp), over het kasteel Bulskampveld (Hertsberge, gemeente Oostkamp), naar het Sint-Pietersveld (gemeente Ruiselede en Wingene), Gulke Putten (gemeente Wingene) tot net vóór Doomkerke (gemeente Ruiselede). Deze ankerplaats situeert zich op de cuesta tussen Hertsberghe en Lotenhulle waar de Tertiaire lagen zeer dicht aan het oppervlak komen. De Kwartaire mantel is hier zeer dun tot lokaal zelfs afwezig. De Tertiaire lagen bestaan uit zand met kleilaagjes en zandsteenlagen ertussen. Ze geven aanleiding tot bronniveaus en beken. Deze arme zandgronden met soms een stuwwatertafel liggen aan de basis van de heidevegetatie in deze vroegere veldzone Bulskampveld - Sint-Pietersveld. Tijdens de middeleeuwen en later (tot de 18de eeuw) was dit gebied een gemeenschappelijke graasgrond waar lokaal heidevegetatie, lage struiken en heesters voorkwamen, evenals de zogenaamde veldvijvers. Deze vijvers ontstonden door het afplaggen van de bodem, door uitgraven van zandsteen of door afdamming van beken. Rond deze graasgronden lag aanvankelijk een bosgordel. In de 18de en begin van de 19de eeuw werd het omringende bos onder impuls van de Oostenrijkers omgezet in landbouwland en de graasgronden in bos. Daarbij ging men systematisch tewerk volgens een dambordpatroon dat geaccentueerd werd door dreven. Het domein Bulskampveld is grotendeels bebost en sluit aan bij de noordelijke bossen rond Drie Koningen. Binnen het bos is het dambordpatroon goed herkenbaar door de dreven. Rond de Wolvegracht-hoeve staat een bebost gedeelte met de Galgetoren (zie Oostkamp, Hertsberge). Dit perceeltje bos met de toren die er boven uit steekt, is een blikvanger in dit niet-bebost stukje. De nabije dreven wijzen wel op de systematische ontginning van het vroegere veldgebied. Het gemengd bos bij Kasteel Drie Koningen heeft geen drevenpatroon wegens de landschappelijke parkaanleg.

De drevenstructuur in het Provinciaal domein hangt vast aan het kasteel van het Bulskampveld. Vlakbij het kasteel en de Colpaertshoeve (zie Bulskampveld nummer 7) liggen enkele open graslandpercelen begrensd door bos. De bosgrens verloopt bochtig en soms staan er in de grasperken eilandjes van bomen, getuigend van de Engelse landschapsstijl. Net ten noorden van het kasteel begint een dreef die oost-west loopt. In oostelijke richting stopt/begint hij aan een "rotonde" in het bos van waaruit de andere dreven vertrekken. Vlakbij het kasteel ligt een vijver met een onregelmatige vorm, eveneens een kenmerk van de Engelse landschapsstijl. In de ommuurde moestuin is een museum ondergebracht omtrent roerend agrarisch erfgoed en een kruidentuin. In het domein treft men heel weinig landbouwpercelen aan, behalve aan de noordrand langs de Diksmuidse Boterweg (= Oude Brugse Heerweg) die de noordelijke grens vormt van de ankerplaats. Af en toe zit een hakhoutperceel ertussen of een perceel met sporen van afplaggen of uitgraven van zandsteen.

Sinds 1973 vormt het Lippensgoed een provinciaal recreatiedomein, thans uitgerust met wandel- en ruiterpaden, trekkershutten. In de vroegere ommuurde moestuin werd circa 1983 een unieke plantentuin aangelegd met onder meer keukenkruiden, medicinale kruiden en verfplanten. Binnen de tuin zijn eveneens hoenderhokken opgericht voor bijzondere neerhofdieren. Omstreeks dezelfde periode werd in de rondgaande galerij een ambachts- en wagenmuseum ondergebracht. In de remise van het kasteel werd in 1998 een vogelopvangcentrum ingericht met vlieg- en revalidatiekooien ten oosten. In 2005 ten westen van het kasteel als specifiek vleermuizenverblijf een ijskelder nagebouwd. In 2006 wordt in het kasteel een bezoekerscentrum ingericht.